(hrvatskosrpski / italiano)
 
Elezioni in Croazia: intervista a Davor Rakić del SRP
 
0) Introduzione e link
1) Nostra intervista a Davor Rakić del SRP di Croazia 
2) Glasnik SKOJ-a: Intervju s Davorom Rakićem
 
 
=== 0 ===
 
Introduzione
 
Domenica 5 luglio p.v. si terranno in Croazia le elezioni politiche anticipate, dopo che le presidenziali di gennaio hanno evidenziato la crisi nella maggioranza a guida HDZ ma senza che si riescano a intravvedere scenari politici effettivamente alternativi.
Unica tra le formazioni in lizza con una linea anticapitalista e antimperialista conseguente, anti-UE e anti-NATO, è il SRP (Socialistička Radnička Partija, Partito Socialista dei Lavoratori), che dopo qualche esperienza di collaborazione con altre formazioni della sinistra anticapitalista ha deciso stavolta di correre da solo. Il SRP è probabilmente anche l'unico partito in lizza a non disporre di finanziamenti da parte delle lobby capitalistiche. (*)
Primo candidato per la circoscrizione VIII (**) è Davor Rakić, membro della presidenza e presidente dei Giovani Socialisti, l'organizzazione giovanile del SRP. Davor Rakić, che nel 2009 fu persino arrestato per avere esposto la bandiera della Lega dei Comunisti (***), è anche socio onorario di Jugocoord Onlus da molti anni. 
 
(*) SRP: Izvješće o primljenim donacijama (26. lipnja 2020.)

http://www.srp.hr/wp-content/uploads/2020/06/Tabela-2-Izbori-2020.pdf

(***) 01.05.2019. – Deseta godišnjica privodjenja Davora Rakića zbog crvene partijiske zastave
03.05.2009. – Davor Rakić: Zastavu KPJ će mi uništiti, a lani pred Mesićem nikom nije smetala
https://ezadar.net.hr/dogadaji/2525667/davor-rakic-zastavu-kpj-ce-mi-unistiti-a-lani-pred-mesicem-nikom-nije-smetala/
 
IZBORI 2020 – Pročitaj takodjer:
 
IZBORNI PROGRAM SOCIJALISTIČKE RADNIČKE PARTIJE HRVATSKE (SRP), PRIPREMLJEN ZA PARLAMENTARNE IZBORE U SRPNJU 2020. (20. lipnja 2020.)
 
PARLAMENTARNI IZBORI 2020. TAKOZVANA „LIJEVO- ZELENA KOALICIJA“ JE KOALICIJA LIBERALA, SOCIJALDEMOKRATA I ZELENIH – LJEVICA JE SRP (4. lipnja 2020.)
 
IZJAVA SOCIJALISTIČKE RADNIČKE PARTIJE HRVATSKE POVODOM PREDSTOJEĆIH PARLAMENTARNIH IZBORA 2020. GODINE (3. lipnja 2020.)
 
DAVOR RAKIĆ – Pročitaj takodjer:
 
IZVJEŠTAJ MLADIH SOCIJALISTA S 12. KONGRESA MLADIH KOMUNISTA GRČKE (26. veljače 2019.)
Od 15. do 17. II. 2019. održan je u Ateni 12. kongres Mladih komunista Grčke (KNE) na kojemu je prisustvovao predstavnik Mladih Socijalista Socijalističke radničke partije Hrvatske (MS) [Davor Rakić] ...
 
IZVJEŠTAJ SA SKUPA CJC U ŠPANJOLSKOJ (8. ožujka 2019.)
Predstavnik Mladih Socijalista Socijalističke radničke partije [Davor Rakić] prisustvovao je 10. kongresu Kolektiva komunističke omladine (CJC) Španjolske, omladinske organizacije Komunističke radničke partije Španjolske, koji se održao od 1. do 3. ožujka 2019. u Madridu...
 
ŠEZDESETAK 'DRUGOVA' IZ HRVATSKE U BEOGRADU SLAVILO STOTU OBLJETNICU OSNUTKA KPJ; MLADI 'SKOJEVAC' OTKRIVA KAKO JE BILO TE KAŽE: TITO JE GOLE I BOSE SELJAKE PRETVORIO U GRAĐANE I MI DAN DANAS ŽIVIMO OD TOGA (Marina Karlović-Sabolić, 26. travnja 2019.)
 
DAVOR RAKIĆ, MLADI HRVATSKI 'SKOJEVAC' IZ SRP-A: IMAMO DOSTA SIMPATIZERA, ALI LJUDI SE PLAŠE PRISTUPITI NAM JER MOGU DOBITI OTKAZ NA POSLU (Marina Karlović-Sabolić, 10.03.2019.)
 
SRP – Pročitaj takodjer:
 
 
 
=== 1 ===
 
Intervista a Davor Rakić del SRP di Croazia
 
D. L’ Europa e tutto il Mondo stanno attraversando una crisi strutturale, politica e sociale le cui dinamiche hanno avuto una notevole accelerazione a causa della crisi sanitaria  causata dal  Covid-19 che ha messo a nudo tutte le contraddizioni dei sistemi neo-liberisti e capitalista. Qual è il contesto socio-economico della  Croazia che va al voto? 
 
R. La crisi del 2008 ha duramente colpito la Croazia che ci ha messo dieci anni per tornare ai livelli economici di prima della crisi. La nuova crisi del coronavirus è stata molto più diretta e devastante per l'economia croata. Il numero dei contagiati, ricoverati e morti è stato modesto però tutto il peso dell'epidemia è caduto sulla debolissima sanità pubblica, mentre le cliniche private sono state le prime attività a sospendere le operazioni. Il blocco delle attività "non essenziali" ha portato al raddoppio del numero di disoccupati nel periodo di due mesi. Migliaia di piccole imprese sono fallite o hanno avuto gravissime perdite finanziarie. I primi a farne le spese sono stati i lavoratori a tempo determinato e quelli stagionali. L'industria negli ultimi 30 anni è stata distrutta scientemente per cui ora il suo valore economico non è importante, però  turismo, trasporti, servizi, ristoratori e agricoltura sono stati i settori più colpiti. La stagione turistica da cui dipende il 25% del PIL è completamente compromessa e ci vorranno anni per tornare a livelli del 2019. Molti piccoli albergatori si sono indebitati per aumentare le capacità ricettive e ora sono costretti a vendere le loro proprietà per coprire i debiti. Tutto questo porterà a una nuova ondata di emigrazione verso paesi più ricchi.
Per tutte queste ragioni il governo croato del partito nazionalista HDZ ha voluto anticipare le elezioni, che si sarebbero potute tenere in settembre o ottobre, al 5 luglio sperando in questo modo di minimizzare le perdite di consensi, cosa che però accadrà lo stesso nel momento in cui sarà chiara la magnitudine di questa catastrofe economica.  
 
D. Avete coraggiosamente scelto di correre da soli, rifiutando il “salvagente” di una coalizione con altre forze di sinistra. Come mai, quali sono state le ragioni che vi hanno fatto fare questa scelta, avendo valutato anche i possibili “rischi“ elettorali?
 
R. Durante l'ultimo anno, dalle elezioni europee fino a pochi mesi fa, siamo entrati in una coalizione con un partito chiamato "Fronte operaio" e con altri. Questa coalizione ha dato dei buoni risultati per cui non c'erano ragioni per terminarla. Alle elezioni politiche invece il "Fronte operaio" ha calcolato che era meglio abbandonare la nostra coalizione per entrare in una coalizione di sinistra liberale e, come hanno apertamente detto, "anteporre i risultati agli ideali". Ciò ha dimostrato che i nostri "partner" non sono mai stati onesti con noi, ci hanno usati per conseguire dei buoni risultati elettorali nella campagna presidenziale, usando i nostri militanti e la infrastruttura, e poi si sono venduti al miglior offerente. Il "Fronte operaio" ci aveva anche "generosamente" offerto di sciogliere il nostro partito e unirci al loro.
Il nostro partito non poteva accettare di rimanere in disparte e di fatto lasciare la scena politica. Il SRP, che si trova in una fase di transizione e dovrà fare un congresso entro la fine dell'anno, ha raccolto tutte le sue forze e con molti sforzi dei suoi attivisti e senza mezzi finanziari è riuscito a presentare liste in 4 delle 10 circoscrizioni elettorali.
 
D. Che cosa vi differenzia dalle altre forze di sinistra della Croazia?
 
R. Il Partito Socialista Operaio della Croazia è un partito di ispirazione marxista-leninista. Tutti gli altri partiti di "sinistra" sono partiti piccolo-borghesi e opportunisti anche se usano retorica di sinistra. La più importante ragione per cui siamo stati abbandonati dai nostri "partner" è che così sperano di entrare nel governo del Partito Socialdemocratico, cosa assolutamente inaccettabile per noi.
 
D. Le vostre proposte, in pochi punti sintetici, per la Croazia?
 
R. Le nostre priorità programmatiche sono: nazionalizzazione dei beni pubblici privatizzati, rinascita delle attività produttive basate sulle proprie risorse umane e materiali, rafforzare l'agricoltura, aumentare la produzione alimentare, preservare il sistema sanitario pubblico accessibile a tutti i cittadini basandosi sulla solidarietà sociale, rafforzamento del sistema di istruzione pubblico e gratuito, iniziare una pianificazione economica per uscire dalla crisi, divieto di vendita a stranieri delle restanti entità commerciali, terreni agricoli, foreste, acqua e altre risorse naturali. Laicizzazione dello Stato, separazione tra Chiesa e Stato, abolizione dell'educazione religiosa nelle scuole e abolizione dei concordati con il Vaticano. Uscita dalla NATO e dall'UE.
 
D. Il vostro partito ha aderito alla lega dei partiti comunisti che vede nel KKE il motore principale. Perchè questa scelta?
 
R. Il KKE è stato uno dei primi partiti con cui il nostro ha avuto rapporti internazionali dopo la sua fondazione nel 1997. Noi siamo convinti che il KKE sia l'unico grande partito comunista europeo a mantenere una solida linea politica marxista-leninista a differenza della sinistra europea opportunista. 
 
D. Che futuro vedete per i Comunisti in Europa? Che compiti devono svolgere?
 
R. Come in passato i partiti comunisti devono tornare alla lotta di classe, entrare nei sindacati, nelle scuole, guidare i movimenti contro le ingiustizie. Cioè devono diventare di nuovo partiti rivoluzionari e lasciare le illusioni di entrare in governi "progressisti" che li usano come stampelle per il sistema capitalista.
 
 
(a cura di Marcella Masperi, giugno 2020)
 
 
=== 2 ===
 
 
Glasnik SKOJ-a: Intervju s Davorom Rakićem
4. veljače 2020.
 

Mladi Socijalisti iz Hrvatske su postali punopravni članovi Svjetske federacije demokratske omladine (WFDY) na poslednjoj Generalnoj skupštini koja se održala u Nikoziji na Cipru. U Hrvatskoj su nedavno održani predsjednički izbori. Na njima je pobijedio Zoran Milanović u drugom krugu Kolindu Grabar-Kitarović. Veliku pažnju u Hrvatskoj, a odjek je postojao i u Srbiji, je imala ljevičarska kandidatkinja Katarina Peović, koju je podržala Socijalistička radnička partija.  Ovi događaji, a i mnoga druga pitanja, bila su povod za intervju s predsjednikom Mladih socijalista, drugom Davorom Rakićem.

Glasnik: Druže Rakiću, prvo bih Vam se zahvalio što ste odvojili vrijeme da date intervju za naš list. Nedavno ste na Cipru postali punopravni član Svjetske Federacije Demokratske Omladine (WFDY). Šta to znači za vašu organizaciju i da li ste imali nečiju podršku da postanete punopravni članovi?

Rakić: Prvo bih se zahvalio Vama što ste mi omogućili da Vašim čitaocima prenesem naše političke stavove. Mladi socijalisti Socijalističke radničke partije Hrvatske (MS) predali su zahtjev za članstvom u WFDY nakon sudjelovanja na 17. Svjetskom festivalu omladine i studenata koji je održan u Pretoriji, u Južnoj Africi 2010. Zbog mnogobrojnih problema unutar WFDY, taj se zahtjev zagubio u njihovim bazama podataka. Nakon 19. Svjetskog festivala omladine i studenata koji je održan u Sočiju u Rusiji 2017., novi predsjednik WFDY postao je drug Iakovos Tofari iz Ciparskog EDON-a. Odmah nakon njegovog izbora održali smo s njim sastanak tokom kojeg nam je obećao da će prioritet u njegovom mandatu biti primitak novih organizacija članica i revizija članstva postojećih. Ubrzo nakon toga, to je pitanje došlo na dnevni red Generalnog savjeta i regionalnih koordinacija WFDY. Na skupu Koordinacije za Europu i Sjevernu Ameriku (CENA) koji je održan u Beogradu od 25. do 29. jula 2019., na prijedlog EDON-a i uz odlučujuću podršku SKOJ-a (naše sestrinske organizacije), jednoglasno je prihvaćen zahtjev MS-a za punopravno članstvo. Taj prijedlog je prihvaćen na Generalnom savjetu WFDY koji je održan u Nikoziji na Cipru 2. decembra 2019. te je MS primljen u članstvo WFDY zajedno s drugovima iz Komunističke omladine Švicarske. Ta nam je odluka omogućila da MS prisustvuju Generalnoj Skupštini WFDY po prvi put kao punopravni članovi. Članstvo u WFDY je za MS ključno priznanje dugogodišnjeg teškog i strpljivog rada na promicanju ideja marksizma-lenjinizma i borbi protiv kapitalizma, fašizma, imperijalizma i klerikalizma među mladima u Hrvatskoj, herojski opstajući preko dva desetljeća u uvjetima bjesne antikomunističke klime u društvu. To nam priznanje daje dodatnu snagu, optimizam i vjeru u dugoročni uspjeh naše borbe. Moramo se zahvaliti drugovima iz SKOJ-a i posebno Prvom sekretaru SKOJ-a Aleksandru Đeniću na svesrdnoj podršci tokom procesa kandidature MS-a za članstvo u WFDY i čiju je pomoć teško precijeniti. Ovo iskustvo mora za nas biti novi poticaj u zajedničkoj revolucionarnoj borbi.

 

Glasnik: Kandidat Vaše partije i vaše omladinske organizacije na prošlim izborima je bila Katarina Peović. Zašto ste se odlučili za takav korak i kako ste zadovoljni izbornim rezultatom?

Rakić: Dugo se diskutiralo unutar SRP-a i s drugim partijama o mogućim izbornim koalicijama. Pred prošlogodišnje izbore za europski parlament uspjeli smo dogovoriti koaliciju s Radničkom frontom na temelju nekih zajedničkih programskih točaka. Ti izbori za nas nisu dobro prošli, ali se suradnja nastavila i kada su naši partneri iz RF predložili Katarinu Peović za predsjedničkog kandidata. Mi smo je podržali, ocjenjujući da će to biti dobra prilika da se čuje glas socijalističke i radničke ljevice nasuprot malograđanske močvare koja davi naše društvo već punih 30 godina. Naša kandidatkinja je dobro iskoristila priliku da izloži program naše koalicije kao prvi kandidat za predsjednika RH koji zastupao otvoreno socijalističke ideje. Njen nastup je izazvao veliko interesiranje javnosti i probio je medijsku blokadu kojoj smo izloženi od strane masovnih medija. Naša kandidatkinja je dobila preko 21.000 glasova što znači da je skoro udeseterostručila broj glasova koje je dobila naša koalicija šest mjeseci ranije na izborima za EP. To je odličan rezultat i u vidu činjenice da je u nekim regijama, kao na primjer u Istri, dobila značajan postotak glasova, što nam otvara nove mogućnosti za daljnji politički rad. Isto tako povećao se broj novih članova i simpatizera koji nam se javljaju.

Glasnik: Novi predsednik Hrvatske je Zoran Milanović. Da li će Hrvatska nastaviti isti kurs, ili će promeniti politiku?

Rakić: Dobro je da je da je Kolinda Grabar-Kitarović izgubila izbore i HDZ s njom, nije međutim dobro da je predsjednik postao Zoran Milanović. Njegovu vladu (2011. – 2016.), pamtimo po proturadničkim mjerama koje su omogućile lakše otpuštanje radnika, prekovremene neplaćene sate i porast privremenog zapošljavanja. Zločinačkom zakonu o predstečajnim nagodbama koji omogućava kapitalistima da sami sebi opraštaju fiktivna dugovanja i oslobađa ih obveza prema otpuštenim radnicima. „Sanaciji” brodogradnje koja je u nekoliko godina dovela do kolapsa cijele brodograđevne industrijske grane. Nastavku privatizacije javnih usluga i dobara i uvođenje takozvanog „stručnog osposobljavanja bez zasnivanja radnog odnosa” koji je omogućavao kapitalistima zapošljavanje mladih „praktikanata” za polovicu minimalne plaće. Također nije reagirao na niz korupcijskih skandala koji su otkriveni u tom razdoblju u vladi i SDP-u. Nije se ustručavao slati policiju na radničke demonstracije, a istodobno je blagonaklono tolerirao okupaciju javne površine, prijetnje i nasilje HDZ-ovih „šatoraša”. Potpisivao je štetne „koncesijske” ugovore za RH. Povećao je PDV s 23 na 25%. Započeo je praksu slanja oružja islamskim teroristima po nalogu SAD-a. Njegova je vlada bila rekorder u isplatama katoličkoj crkvi. Pored toga, natjecao se s HDZ-om pokušavajući ispasti veći „tuđmanovac” tako što je između ostalog nazvao zagrebački aerodrom po Tuđmanu i još mnogo toga. HDZ i SDP su u biti dvoglava partija, kada bi Plenković postao šef SDP-a, a Milanović HDZ-a, nitko ne bi primijetio razliku. Razlike između njih se uglavnom svode na folklor i retoriku, niti u vanjskoj niti u unutarnjoj politici nemaju suštinske razlike, dok su njihove ekonomske politike u potpunosti identične u servisiranju krupnog kapitala. Promjene koje očekujem jesu prije svega: obračun unutar HDZ-a, s vjerojatnom smjenom vodećih ličnosti i skretanjem prema još radikalnijoj desnici i dodatna fragmentacija na desnici koja bi pored slabih rezultata HDZ-ove vlade mogla dovesti do poraza na sljedećim parlamentarnim izborima i smjeni vlade.

Glasnik: Hrvatska je članica tamnice naroda Evropske unije. Kako se to članstvo oseti među građanima na svakodnevnom nivou, odnosno da li narod živi bolje ili gore od kad je Hrvatska postala punopravna članica?

Rakić: Hrvatska je postala članica Europske unije od 2013., tada su očekivanja i obećanja bila velika. Obećavala su se velika europska ulaganja u Hrvatsku, transferu najnovijih tehnologija, rastu plaća i penzija, povećanju socijalnih davanja itd. Jedino obećanje, međutim, koje se osjetilo u svakodnevnom životu bilo je ukidanje ograničenja za zapošljavanje u drugim zemljama EU. Mnogi su se plašili da će to dovesti do masovnog doseljavanja, na primjer, Rumunja i Bugara, ubrzo se međutim pokazalo da je broj mladih, ali i sredovječnih radnika, pogotovo onih s visokom stručnom spremom ili visoko kvalificiranih, koji napuštaju Hrvatsku i sele se u druge zemlje EU nadmašio očekivanja i najgorih pesimista. Od početka kontrarevolucije, u zadnjih 30 godina, Hrvatska je izgubila više od četvrtinu stanovništva. Nezaposlenost, koja je prije ulaska u EU bila jedna od glavnih društvenih tema, prestala se spominjati. Nakon pet godina EU članstva, počele su se javljati prve ozbiljne nestašice radne snage koje su bile povezane, osim emigracije, i sa starenjem stanovništva. Manjak radnika se najviše osjeća u zdravstvu, gdje se cijeli bolnički odjeli ukidaju zbog manjka liječnika i medicinskih sestara. Javno zdravstvo, kao posljedica toga i kriminalnog upravljanja i dugova koji su stvoreni, se nalazi na samom kolapsu, posebno u siromašnijim krajevima. Najnoviji primjer toga je da je četvrtina žena u Hrvatskoj bez ginekologa. To je kao posljedicu imalo eksponencijalno povećanje privatnih zdravstvenih ustanova. Nakon dugog razdoblja gašenja hrvatske industrije i ubrzanja tog trenda nakon ulaska u EU, veliki dio inženjera se također iselio pa je sada teško naći stručnjake za rad u industriji ili visoko-tehnološkim uslužnim djelatnostima. Najgore posljedice toga se osjećaju u ruralnim krajevima na primjer Slavonije, Dalmacije, Like, Korduna, Banije i Baranje, iz kojih je protjerano stanovništvo tokom rata, a nakon toga je samo nastavilo ekonomsko, kulturno, demografsko i svako drugo opadanje. Hrvatska poljoprivreda ne može konkurirati zapadnoeuropskoj zbog pomanjkanja investicija, slabe produktivnosti, malih kapaciteta i drugo, pa mladi u tim krajevima ne vide životnu perspektivu. Najveća je ironija u tome što se nacionalističke elite kunu u svoju ljubav za hrvatski narod i državu, a da je istodobno vrlo lako dokazati da su upravo oni taj narod doveli na put izumiranja.

Glasnik: Hrvatska je takođe članica udarne pesnice zapadnog imperijalizma NATO. Šta to znači za Hrvatsku?

Rakić: Hrvatska je jedan mali, ali bitan kotačić u imperijalističkom mehanizmu NATO pakta. Osim nacionalističkih pretenzija prema BiH, Hrvatska nema nekih velikih imperijalnih ciljeva, ali vrlo rado su sve Hrvatske vlade sudjelovale u američkim vojnim avanturama, aktivno ili posredno, kao logistička podrška. Hrvatska ima svoju „vojnu misiju” u Afganistanu u službi američke okupacije i pod njemačkom komandom i zastavom, što je samo po sebi historijska ironija. Isto tako sudjeluje u vojnom kontingentu NATO-a u baltičkim zemljama direktno na ruskoj granici, iako Rusija ni na koji način ne prijeti Hrvatskoj, po prvi put nakon Drugog svjetskog rata. Hrvatska, koja realno nema vojnu prijetnju na svojim granicama, planira u sljedećih nekoliko godina povećati vojnu potrošnju za 40%, prihvaćajući tako američki zahtjev za 2% udjela vojne potrošnje u BDP-u. Najgore za Hrvatsku je njeno sudjelovanje u opskrbi oružjem, municijom i drugim materijalom islamističkih terorista na srednjem istoku. To se događa na način da SAD kupuje od Hrvatske vojni materijal ili ga u Hrvatskoj prikuplja pa ih šalje, preko raznih bliskoistočnih zemalja, u ruke terorista. Ta trgovina je dobro dokumentirana, vlada to i ne pokušava sakriti.

Glasnik: Da li je Hrvatska više bila suverena tokom Jugoslavije ili danas?

Rakić: Položaj Hrvatske u Jugoslaviji jedna je od vječnih tema u hrvatskoj politici i društvu. Na tu temu napisana je cijela biblioteka knjiga. Hrvatska je bez ikakve sumnje svoj najveći i dugotrajniji period rasta u bilo kojem društvenom segmentu ostvarila u socijalističkoj Jugoslaviji: ekonomski, kulturno, urbanistički, obrazovno, zdravstveno, demografski pa i politički. Hrvatska je imala svoje predstavnike u predsjedništvu SFRJ, saveznoj vladi, saveznoj skupštini itd. Imala je faktički pravo veta na svaku političku, administrativnu ili zakonsku odluku savezne vlade ili skupštine. Ona je bila, pored Slovenije, najbogatija socijalistička republika i time je njen utjecaj u federaciji bio veći. Kada je Hrvatska počela izdavati kunu kao vlastitu valutu, odmah su vlada i HNB odlučiti uvesti paritet s njemačkom markom, time je u samom začetku Hrvatska odbacila monetarnu suverenost. Danas, kada je Hrvatska jedna od najmanjih i najsiromašnijih članica EU i NATO pakta, ona i ne pokušava usmjeriti politike tih saveza u svoju korist nego naprotiv, čeka odluke tijela tih saveza i na temelju njih formulira vlastitu vanjsku i unutarnju politiku. Pored toga, utjecaj kojega imaju strani monopoli (bankarski, osiguravajući, telekomunikacijski, energetski, građevinski, itd.) je toliko jak da je sama pomisao bilo kakve ekonomske politike nepojmljiva.

Glasnik: Vi ste partija i omladinska organizacija jedina u Hrvatskoj koja smatra da se 1995. godine dogodilo etničko čišćenje. Da li smatrate da su Srbi progonjeni u Hrvatskoj i kako gledati na tu situaciju?

Rakić: Srbi su u Hrvatskoj bili proganjani tokom rata. Moderna Hrvatska sagrađena je na mitu „domovinskog rata” koji je imao krajnje ishodište u istjerivanju većine Srba iz Hrvatske. Danas ne bi rekao da su Srbi proganjani, ali su sigurno diskriminirani kao i druge manjine. Usprkos tome, uličarski fašistički napadi na manjine i Srbe posebno su učestala pojava i mnogi ih otvoreno ili prešutno odobravaju. Hrvatska kakvu je Tuđman stvorio nije demokracija nego etnokracija. Hrvatski „etnos” koji danas suvereno vlada je definiran kao „Hrvat katolik”, svaka etnička ili vjerska autodefinicija koja od toga odudara smatra se, u najmanju ruku, sumnjivom. Najbolji primjer zakonske diskriminacije je zakon o državljanstvu koji dozvoljava čak i dalekim potomcima Hrvata, koji nikad nisu živjeli u Hrvatskoj i ne govore Hrvatski jezik, da dobiju državljanstvo brzo i jednostavno. Često je u takvim postupcima glavni dokazni materijal „hrvatstva”, pored prezimena, krsni list katoličke crkve. S druge strane, osobe koje nisu „Hrvati katolici”, čak i ako su rođeni u Hrvatskoj, tu dugo žive ili su potomci građana rođenih u Hrvatskoj, ali druge narodnosti ili vjere, jako teško dobivaju državljanstvo ili im se odbijaju zahtjevi bez obrazloženja. Razlog te diskriminacije je pokušaj da se poveća broj građana Hrvatske hrvatske nacionalnosti i katoličke vjere. S druge strane, pokušava se tako smanjiti postotak nacionalnih ili vjerskih manjina. Isto tako, pripadnici manjina su diskriminirani pri zapošljavanju, posebno u državnim institucijama i javnim poduzećima. Obavezni katolički vjerski obredi u školama i drugim institucijama jasno pokazuju koja su vjerska uvjerenja privilegirana, a koja nepoželjna.

Zbog svega toga Socijalistička Radnička Partija i Mladi Socijalisti imaju za cilj ispravljanje nepravdi nad radničkom klasom i narodom koje su posljedica kontrarevolucije u našoj zemlji.