[hrvatskosrpski / italiano
Seconda parte – per la prima parte si veda:
(seconda parte) A servizio della NATO oppure no
1) SLOVENIA: Il partito di governo sloveno propone un referendum sulla NATO / Golob: Slovenci treba da se izjasne na referendumu da li su za NATO ili ne
2) MONTENEGRO Црна Гора – статистичка грешка у НАТО машинерији: Три одсто за туђу одбрану! / Un errore statistico nei meccanismi della NATO: il tre per cento per la difesa estera! (ИН4С – FLASHBACK 1.6.2025.)
3) CROAZIA: SRP Pula: Zašto se protivimo NATO bazi u Puli [Il SRP contro la base NATO a Pola] (FLASHBACK 27.9.2024.)
=== 1: SLOVENIA ===
Il partito di governo sloveno propone un referendum sulla NATO
Fonte: canale Telegram Contronarrazione , 5.7.2025.
https://t.me/contronarrazione/7465
Dopo che il Parlamento sloveno ha appoggiato un referendum consultivo sull'aumento delle spese militari, il Movimento per la Libertà (Gibanje Svoboda) ha annunciato che proporrà un nuovo referendum, questa volta sul mantenimento della presenza slovena nella NATO. Il partito sostiene che questo è il vero quesito che necessita di una risposta da parte dei cittadini.
La proposta sarà presentata formalmente la prossima settimana.
Il primo ministro e leader del Movimento per la Libertà Robert Golob ha dichiarato su X:
"Ci sono solo due opzioni: o restiamo nella NATO e paghiamo le nostre quote, o ce ne andiamo. Tutto il resto è solo un inganno populista ai danni dei cittadini sloveni".
I leader dei partiti della coalizione, i socialdemocratici (SD) e la sinistra (Levica), hanno espresso il loro sostegno a questo referendum durante un'intervista alla TV nazionale. Jani Prednik (SD) ha detto che personalmente lo sosterrebbe, ma si è chiesto perché il Movimento per la Libertà non lo abbia proposto prima, prima del voto odierno sul referendum sul bilancio militare della Sinistra.
Matej Tašner Vatovec (Levica) ha appoggiato pienamente l'idea:
"È un quesito significativo. La NATO ora significa effettivamente il cinque per cento del PIL speso in armi e guerre in Medio Oriente".
Dopo che il Parlamento sloveno ha appoggiato un referendum consultivo sull'aumento delle spese militari, il Movimento per la Libertà (Gibanje Svoboda) ha annunciato che proporrà un nuovo referendum, questa volta sul mantenimento della presenza slovena nella NATO. Il partito sostiene che questo è il vero quesito che necessita di una risposta da parte dei cittadini.
La proposta sarà presentata formalmente la prossima settimana.
Il primo ministro e leader del Movimento per la Libertà Robert Golob ha dichiarato su X:
"Ci sono solo due opzioni: o restiamo nella NATO e paghiamo le nostre quote, o ce ne andiamo. Tutto il resto è solo un inganno populista ai danni dei cittadini sloveni".
I leader dei partiti della coalizione, i socialdemocratici (SD) e la sinistra (Levica), hanno espresso il loro sostegno a questo referendum durante un'intervista alla TV nazionale. Jani Prednik (SD) ha detto che personalmente lo sosterrebbe, ma si è chiesto perché il Movimento per la Libertà non lo abbia proposto prima, prima del voto odierno sul referendum sul bilancio militare della Sinistra.
Matej Tašner Vatovec (Levica) ha appoggiato pienamente l'idea:
"È un quesito significativo. La NATO ora significa effettivamente il cinque per cento del PIL speso in armi e guerre in Medio Oriente".
---
Golob: Slovenci treba da se izjasne na referendumu da li su za NATO ili ne
Petak, 04.07.2025. u 21:47
Manje od sat vremena nakon što je danas izgubila na parlamentarnom glasanju o konsultativnom referendumu o izdacima za odbranu, vladajuća slovenačka stranka Pokret za slobodu odlučila je da zatraži sopstveni konsultativni referendum o članstvu u NATO-u, prenosi agencija STA.
Ovo je pravo pitanje o kome građani moraju da se izjasne, saopštila je stranka, navodeći da će predlog formalno biti podnet sledeće nedelje.
Ovo je pravo pitanje o kome građani moraju da se izjasne, saopštila je stranka, navodeći da će predlog formalno biti podnet sledeće nedelje.
"Postoje samo dva načina: ili ostajemo u NATO-u i plaćamo članarinu, ili napuštamo savez. Sve ostalo je populistička obmana građana Slovenije“, rekao je slovenački premijer Robert Golob na zvaničnom nalogu vlade na mreži „Iks”.
Njegova izjava je usledila nakon što je u Narodnoj skupštini usvojen predlog Levice, manjeg partnera u vladajućoj koaliciji, da se održi konsultativni referendum o povećanju izdataka za odbranu.
Koalicija se podelila kada je Golobov Pokret za slobodu glasao protiv, dok su manji partneri udružili snage sa konzervativnom opozicijom u podršci narodnom glasanju, prenosi Sputnjik.
Njegova izjava je usledila nakon što je u Narodnoj skupštini usvojen predlog Levice, manjeg partnera u vladajućoj koaliciji, da se održi konsultativni referendum o povećanju izdataka za odbranu.
Koalicija se podelila kada je Golobov Pokret za slobodu glasao protiv, dok su manji partneri udružili snage sa konzervativnom opozicijom u podršci narodnom glasanju, prenosi Sputnjik.
Golob je referendum o potrošnji za odbranu opisao kao "još jedan besmisleni referendum koji je potvrdila koalicija Demokratske stranke (SDS), Nove Slovenije (NSi) i Socijaldemokrata (SD) dok bi, prema njegovim rečima, referendum o članstvu u NATO-u "otklonio svaku sumnju u pravu volju naroda".
=== 2: MONTENEGRO ===
Црна Гора – статистичка грешка у НАТО машинерији: Три одсто за туђу одбрану!
ИН4С, 1.6.2025.
Уколико Влада Црне Горе прихвати захтјев Министарства одбране да издваја чак три одсто БДП-а за потребе одбране, наша држава ће и званично постати највећи донатор НАТО пакта у односу на своје реалне капацитете. И то у моменту кад економија стагнира, кад се држава задужује, а народ све чешће бира егзистенцију ван граница сопствене домовине.
Према подацима Монстата, БДП Црне Горе у 2023. износио је нешто мање од седам милијарди евра. То значи да би увођењем трошења три одсто БДП-а за одбрану, војни буџет порастао на најмање 210 милиона евра, а у наредним годинама чак и преко 246 милиона евра, колико се пројектује за 2026. годину, објавиле су подгоричке Вијести
Поставља се питање: коју војску финансирамо и против кога се бранимо?
Према јавним подацима, Војска Црне Горе броји око 2.000 активних припадника, укључујући и официре. Ако се предложени буџет од 246 милиона евра подијели на овај број, долазимо до фрапантне цифре: преко 120.000 евра по војнику годишње. А уз то, ВЦГ нема авијацију, нема тенкове, нема системе ПВО. Шта се, дакле, финансира тим новцем поред нагомиланог бирократског апарата у МО?
Министарство одбране, на челу са Драганом Краповићем, већ је најавило подршку плановима НАТО-а, укључујући и могуће слање црногорских војника да обучавају украјинске трупе у рату против Русије. Овим чином, Црна Гора се позиционира као саучесник у геополитичким сукобима туђих интереса.
Одговор је прост: финансира се НАТО агенда, а не црногорска одбрана.
Министарство одбране, на челу са Драганом Краповићем, већ је најавило подршку плановима НАТО-а, укључујући и могуће слање црногорских војника да обучавају украјинске трупе у рату против Русије. Овим чином, Црна Гора се позиционира као саучесник у геополитичким сукобима туђих интереса.
Док су чак и највеће чланице НАТО-а годинама одбијале да достигну праг од два одсто БДП-а, сада се од мале Црне Горе тражи не само да стигне тај праг, него и да га премаши или се ради о трчању пред руду, полтронству склоним, црногорских политичара. Предлози се крећу и до 3,5% БДП-а, а у неким сценаријима чак и пет одсто, што ниједна чланица не издваја – осим САД.
Али, Црна Гора то “мора”, јер се наш тзв. кредибилитет унутар пакта мјери процентима, а не реалним капацитетима. И то све у моменту кад се држава задужује 75 милиона евра како би испунила “НАТО циљеве способности” – што у преводу значи куповину бродова, оружја и опреме која ће служити туђим потребама, не црногорској безбједности.
Придружујући се НАТО пакту 2017. године, мимо воље својих грађана, Црна Гора је напустила вјековну позицију неутралности и историјског пријатељства са Русијом. Данас, упркос чињеници да никаква пријетња нашој територији не постоји, држава се сваке године све дубље утапа у савезничке авантуре које немају везе са интересима грађана.
Умјесто да развија економију, инфраструктуру, здравство или образовање, Црна Гора постаје “статистичка грешка” у ратној машинерији НАТО-а, али са непропорционалним улагањима.
--- TRAD. AUTOMATICA:
Montenegro – un errore statistico nei meccanismi della NATO: il tre per cento per la difesa estera!
IN4S, 1.6.2025.
Se il governo del Montenegro accettasse la richiesta del Ministero della Difesa di stanziare fino al 3% del PIL per le esigenze difensive, il nostro Paese diventerebbe ufficialmente il principale donatore del patto NATO in relazione alle sue reali capacità. E questo in un momento in cui l'economia è stagnante, lo Stato si indebita e la popolazione sceglie sempre più di vivere fuori dai confini della propria patria.
Secondo i dati Monstat, il PIL del Montenegro nel 2023 ammontava a poco meno di sette miliardi di euro. Ciò significa che, introducendo una spesa del 3% del PIL per la difesa, il bilancio militare aumenterebbe ad almeno 210 milioni di euro e, nei prossimi anni, addirittura a oltre 246 milioni di euro, come previsto per il 2026, ha riportato Vijesti di Podgorica.
La domanda sorge spontanea: quale esercito stiamo finanziando e da chi ci stiamo difendendo?
Secondo i dati pubblici, l'esercito montenegrino conta circa 2.000 membri attivi, inclusi gli ufficiali. Se dividiamo il bilancio proposto di 246 milioni di euro per questa cifra, arriviamo a una cifra impressionante: oltre 120.000 euro per soldato all'anno. E per di più, l'esercito montenegrino non ha aviazione, né carri armati, né sistemi di difesa aerea. Quindi, cosa viene finanziato con questi soldi, oltre all'apparato burocratico accumulato nel Ministero della Difesa?
Il Ministero della Difesa, guidato da Dragan Krapović, ha già annunciato il suo sostegno ai piani della NATO, incluso il possibile invio di soldati montenegrini per addestrare le truppe ucraine nella guerra contro la Russia. Così facendo, il Montenegro si sta posizionando come complice di conflitti geopolitici di interessi stranieri.
La risposta è semplice: sta finanziando l'agenda della NATO, non la difesa montenegrina.
Il Ministero della Difesa, guidato da Dragan Krapović, ha già annunciato il suo sostegno ai piani della NATO, incluso il possibile invio di soldati montenegrini per addestrare le truppe ucraine nella guerra contro la Russia. Così facendo, il Montenegro si sta posizionando come complice di conflitti geopolitici di interessi stranieri.
Mentre persino i maggiori membri della NATO si rifiutano da anni di raggiungere la soglia del due percento del PIL, ora al piccolo Montenegro viene chiesto non solo di raggiungere tale soglia, ma anche di superarla, oppure si tratta di rincorrere gli avidi e tiepidi politici montenegrini. Le proposte arrivano fino al 3,5% del PIL e, in alcuni scenari, persino al cinque percento, cosa che nessuno Stato membro propone, fatta eccezione per gli Stati Uniti.
Ma il Montenegro "deve" farlo, perché la nostra cosiddetta credibilità all'interno del patto si misura in percentuali, non in capacità reali. E tutto questo in un momento in cui lo Stato sta prendendo in prestito 75 milioni di euro per raggiungere gli "obiettivi di capacità della NATO", che in traduzione significa acquistare navi, armi e attrezzature che serviranno alle esigenze di altri, non alla sicurezza montenegrina.
Aderendo al patto NATO nel 2017, contro la volontà dei suoi cittadini, il Montenegro ha abbandonato la sua secolare posizione di neutralità e storica amicizia con la Russia. Oggi, nonostante non vi siano minacce per il nostro territorio, lo Stato sprofonda sempre più in avventure di coalizione che non hanno nulla a che fare con gli interessi dei suoi cittadini.
Invece di sviluppare la propria economia, le infrastrutture, la sanità o l'istruzione, il Montenegro sta diventando un "errore statistico" nella macchina da guerra della NATO, ma con investimenti sproporzionati.
Secondo i dati Monstat, il PIL del Montenegro nel 2023 ammontava a poco meno di sette miliardi di euro. Ciò significa che, introducendo una spesa del 3% del PIL per la difesa, il bilancio militare aumenterebbe ad almeno 210 milioni di euro e, nei prossimi anni, addirittura a oltre 246 milioni di euro, come previsto per il 2026, ha riportato Vijesti di Podgorica.
La domanda sorge spontanea: quale esercito stiamo finanziando e da chi ci stiamo difendendo?
Secondo i dati pubblici, l'esercito montenegrino conta circa 2.000 membri attivi, inclusi gli ufficiali. Se dividiamo il bilancio proposto di 246 milioni di euro per questa cifra, arriviamo a una cifra impressionante: oltre 120.000 euro per soldato all'anno. E per di più, l'esercito montenegrino non ha aviazione, né carri armati, né sistemi di difesa aerea. Quindi, cosa viene finanziato con questi soldi, oltre all'apparato burocratico accumulato nel Ministero della Difesa?
Il Ministero della Difesa, guidato da Dragan Krapović, ha già annunciato il suo sostegno ai piani della NATO, incluso il possibile invio di soldati montenegrini per addestrare le truppe ucraine nella guerra contro la Russia. Così facendo, il Montenegro si sta posizionando come complice di conflitti geopolitici di interessi stranieri.
La risposta è semplice: sta finanziando l'agenda della NATO, non la difesa montenegrina.
Il Ministero della Difesa, guidato da Dragan Krapović, ha già annunciato il suo sostegno ai piani della NATO, incluso il possibile invio di soldati montenegrini per addestrare le truppe ucraine nella guerra contro la Russia. Così facendo, il Montenegro si sta posizionando come complice di conflitti geopolitici di interessi stranieri.
Mentre persino i maggiori membri della NATO si rifiutano da anni di raggiungere la soglia del due percento del PIL, ora al piccolo Montenegro viene chiesto non solo di raggiungere tale soglia, ma anche di superarla, oppure si tratta di rincorrere gli avidi e tiepidi politici montenegrini. Le proposte arrivano fino al 3,5% del PIL e, in alcuni scenari, persino al cinque percento, cosa che nessuno Stato membro propone, fatta eccezione per gli Stati Uniti.
Ma il Montenegro "deve" farlo, perché la nostra cosiddetta credibilità all'interno del patto si misura in percentuali, non in capacità reali. E tutto questo in un momento in cui lo Stato sta prendendo in prestito 75 milioni di euro per raggiungere gli "obiettivi di capacità della NATO", che in traduzione significa acquistare navi, armi e attrezzature che serviranno alle esigenze di altri, non alla sicurezza montenegrina.
Aderendo al patto NATO nel 2017, contro la volontà dei suoi cittadini, il Montenegro ha abbandonato la sua secolare posizione di neutralità e storica amicizia con la Russia. Oggi, nonostante non vi siano minacce per il nostro territorio, lo Stato sprofonda sempre più in avventure di coalizione che non hanno nulla a che fare con gli interessi dei suoi cittadini.
Invece di sviluppare la propria economia, le infrastrutture, la sanità o l'istruzione, il Montenegro sta diventando un "errore statistico" nella macchina da guerra della NATO, ma con investimenti sproporzionati.
=== 3: CROAZIA ===
TISKOVNA KONFERENCIJA GO SRP PULA: ZAŠTO SE PROTIVIMO NATO BAZI U PULI
27. RUJNA 2024.
MORH je nedavno obznanio da su u tijeku pregovori oko stvaranja centra za obuku francuskih pilota pri pulskom aerodromu, kao dio ugovora o nabavi vojnih aviona Rafale. To možemo ujedno smatrati i prvim korakom ka uspostavi NATO baze.
Moguća uspostava NATO baze u Puli izazvala je raspravu u medijima, među građanima i stručnjacima za međunarodne odnose. Više od toga, preleti vojnih helikoptera i aviona zadnjih nekoliko dana već su izazvali negativne reakcije među građanstvom, što ukazuje na to da se velika većina građana ne slaže s dodatnim vojnim prisustvom u našim krajevima.
U Socijalističkoj radničkoj partiji snažno se protivimo uspostavi ikakvih NATO baza u Puli te smatramo da to nije dobra strateška ili politička odluka iz nekoliko razloga.
Ključni problemi tiču se položaja Hrvatske, utjecaja na nacionalni suverenitet, rizika militarizacije Jadrana i potencijala za domaću i međunarodnu nestabilnost.
Pula ima bogatu kulturnu povijest ali i stratešku poziciju u Jadranskom moru. Smatramo da će uspostava baze NATO-a u Puli sigurno eskalirati vojne napetosti, posebice sa zemljama koje nisu članice NATO-a. Stacioniranje trupa i vojne infrastrukture tako blizu osjetljivim područjima je dodatna provokacija u trenutku visokih međunarodnih napetosti. Hrvatska dijeli snažne povijesne i gospodarske veze s istočnom Europom, a NATO baza i vojna prisutnost će sigurno pogoršati te odnose.
Napominjemo – članstvom u NATO-u, Hrvatska je zaštićena „člankom 5“ saveza bez potrebe za stalnom NATO-ovom bazom unutar svojih granica. Prisutnost takve baze stoga bit će suvišna i samo povećati nepotrebne napetosti u susjedstvu. Hrvatska nije na prvoj crti niti jednog trenutačnog sukoba, a uspostava baze u Puli stvoriti će dodatne i nepotrebne napetosti.
Uspostava NATO baze u Puli je i zadiranje u suverenitet Hrvatske. Mi u SRP-u smatramo prisutnost stranih trupa i vojnih objekata povredom neovisnosti Hrvatske. Smatramo pritom da je prihvaćanje strane vojne baze ustupkom kontrole nad odlukama o nacionalnoj sigurnosti.
Stanovnici Pule i okolice doživjeti će prisutnost NATO osoblja i opreme kao poremećaj u svojim životima – na primjer, učestalim vojnim letovima iznad grada. Vojna baza će sigurno utjecati i na turizam, promijeniti lokalno gospodarstvo i stvoriti napetost unutar društva.
NATO baza u Puli, kao i druge postojeće i predložene vojne instalacije na sjevernom Jadranu (Aviano, Trst, Rivolto, Cerklje ob Krki i Rijeka, kao logistička baza) pridonijet će militarizaciji Jadranskog mora, područja koje je posljednjih desetljeća uglavnom ostalo mirno. Jadran je vitalni plovni put za trgovinu, turizam i regionalnu suradnju između zemalja poput Italije, Slovenije, Crne Gore i Albanije. Prisutnost NATO baze poremetila bi mir na Jadranu pretvarajući ga u vojno žarište – potencijalni vojni cilj ukoliko do rata dođe.
Nadalje, Jadran je ekološki osjetljivo područje. Povećana vojna aktivnost poput vojnih vježbi i rizici od nesreća koje uključuju vojnu opremu mogli bi imati štetne učinke na okoliš. Pula i okolne obalne vode mogu se pohvaliti nekim od najčišćih mora na Mediteranu, što podržava ribarstvo i turizam. Ekonomija Istre biti će ozbiljno pogođena ako vojne aktivnosti dovedu do degradacije okoliša.
Hrvatska se još uvijek oporavlja od prošlih ratova, a njezino je društvo obilježeno političkim podjelama. Uspostava NATO baze dovest će do nemira, prosvjeda i povećane polarizacije u društvu.
Napetosti na Balkanu uvijek su osjetljive. NATO baza će u takvom okviru destabilizirati mirovne napore i omesti gospodarsku suradnju u jugoistočnoj Europi.
Smatramo da se Hrvatska mora usredotočiti na suradnju sa susjedima kroz postojeće okvire, razvijajući miroljubivu suradnju bez potrebe stranih trupa na našem tlu.
Mi u SRP-u smatramo da će NATO baza u Puli biti višestruka šteta, kako za Pulu i Istru tako i za međunarodni položaj Hrvatske. Posljedice takve odluke bit će narušavanje hrvatskog suvereniteta, militarizacija Jadrana i rizik od domaće i regionalne nestabilnosti. Hrvatska može doprinositi međunarodnom miru i sigurnosti, a da ne bude domaćin baze koja će dodatno destabilizirati Europu i naštetiti njezinim nacionalnim interesima.
Na kraju, smatramo da, umjesto vojnog rješenja, diplomacija i miroljubiva suradnja trebaju ostati u fokusu za osiguranje mira i stabilnosti u Europi.
Također, smatramo i da Ministarstvo obrane RH, dokle god nije dužno dobiti privolu od građana određenog područja, odnosno lokalnih vlasti, oko vojnog rasporeda i objekata koje kontrolira, ipak bi trebalo uzeti u obzir sve faktore koje smo naveli pri tako važnim odlukama koje mogu imati ozbiljne i vrlo negativne posljedice za sve nas.
Najava o prepuštanju dijela pulskog aerodroma NATO-u, je početak nečega na čemu se neće stati. Zabrinjavajuće je što previše ljudi na odgovornim položajima kaže da o tome ne zna ništa ili su načuli.
Narod se umiruje i dijele „apaurini“ formulacijom za naivne – „neće biti ništa“ – ili da će buka na obuci pilota biti „zanemariva“.
Ovim potezom se Hrvatska još dublje uvlači u sukobe koji NATO vodi po svijetu za interese onih koji njome upravljaju, a protiv interesa naroda.
Hrvatska je u ovom trenutku protiv svojih interesa uključena u sukob Zapada s Ruskom Federacijom, od koje nije bila ničim izazvana niti ugrožena. Svojim dosadašnjim postupcima ona se već zbog toga nalazi na popisu od 46 ruskih neprijatelja, čime je postala potencijalna meta u slučaju daljnje eskalacije. Dodjeljivanjem dijela pulskog aerodroma, Hrvatska svoju percepciju neprijatelja samo produbljuje.
Hrvati, iako slavenski narod, su se u oba svjetska rata borili na frontu hiljadu kilometara udaljenom od svoje domovine protiv Rusa, također Slavena, za interese svojih osvajača, Germana. Vrijeme je da prestanemo s tom udvorničkom praksom.
Dosadašnje kritike onih koji se protive toj ideji uglavnom su se odnosile na nekompatibilnost vojne baze i turističke privrede u bližoj i daljnjoj okolini, ali ona, koliko god bila objektivna, je zanemariva u odnosu na sigurnosnu štetu koju si time činimo.
https://www.regionalexpress.hr/site/more/srp-zabrinut-zbog-najave-ustupanja-dijela-pulskog-aerodroma-nato-u
GO SRP Pula
24. rujna 2024.
Moguća uspostava NATO baze u Puli izazvala je raspravu u medijima, među građanima i stručnjacima za međunarodne odnose. Više od toga, preleti vojnih helikoptera i aviona zadnjih nekoliko dana već su izazvali negativne reakcije među građanstvom, što ukazuje na to da se velika većina građana ne slaže s dodatnim vojnim prisustvom u našim krajevima.
U Socijalističkoj radničkoj partiji snažno se protivimo uspostavi ikakvih NATO baza u Puli te smatramo da to nije dobra strateška ili politička odluka iz nekoliko razloga.
Ključni problemi tiču se položaja Hrvatske, utjecaja na nacionalni suverenitet, rizika militarizacije Jadrana i potencijala za domaću i međunarodnu nestabilnost.
Pula ima bogatu kulturnu povijest ali i stratešku poziciju u Jadranskom moru. Smatramo da će uspostava baze NATO-a u Puli sigurno eskalirati vojne napetosti, posebice sa zemljama koje nisu članice NATO-a. Stacioniranje trupa i vojne infrastrukture tako blizu osjetljivim područjima je dodatna provokacija u trenutku visokih međunarodnih napetosti. Hrvatska dijeli snažne povijesne i gospodarske veze s istočnom Europom, a NATO baza i vojna prisutnost će sigurno pogoršati te odnose.
Napominjemo – članstvom u NATO-u, Hrvatska je zaštićena „člankom 5“ saveza bez potrebe za stalnom NATO-ovom bazom unutar svojih granica. Prisutnost takve baze stoga bit će suvišna i samo povećati nepotrebne napetosti u susjedstvu. Hrvatska nije na prvoj crti niti jednog trenutačnog sukoba, a uspostava baze u Puli stvoriti će dodatne i nepotrebne napetosti.
Uspostava NATO baze u Puli je i zadiranje u suverenitet Hrvatske. Mi u SRP-u smatramo prisutnost stranih trupa i vojnih objekata povredom neovisnosti Hrvatske. Smatramo pritom da je prihvaćanje strane vojne baze ustupkom kontrole nad odlukama o nacionalnoj sigurnosti.
Stanovnici Pule i okolice doživjeti će prisutnost NATO osoblja i opreme kao poremećaj u svojim životima – na primjer, učestalim vojnim letovima iznad grada. Vojna baza će sigurno utjecati i na turizam, promijeniti lokalno gospodarstvo i stvoriti napetost unutar društva.
NATO baza u Puli, kao i druge postojeće i predložene vojne instalacije na sjevernom Jadranu (Aviano, Trst, Rivolto, Cerklje ob Krki i Rijeka, kao logistička baza) pridonijet će militarizaciji Jadranskog mora, područja koje je posljednjih desetljeća uglavnom ostalo mirno. Jadran je vitalni plovni put za trgovinu, turizam i regionalnu suradnju između zemalja poput Italije, Slovenije, Crne Gore i Albanije. Prisutnost NATO baze poremetila bi mir na Jadranu pretvarajući ga u vojno žarište – potencijalni vojni cilj ukoliko do rata dođe.
Nadalje, Jadran je ekološki osjetljivo područje. Povećana vojna aktivnost poput vojnih vježbi i rizici od nesreća koje uključuju vojnu opremu mogli bi imati štetne učinke na okoliš. Pula i okolne obalne vode mogu se pohvaliti nekim od najčišćih mora na Mediteranu, što podržava ribarstvo i turizam. Ekonomija Istre biti će ozbiljno pogođena ako vojne aktivnosti dovedu do degradacije okoliša.
Hrvatska se još uvijek oporavlja od prošlih ratova, a njezino je društvo obilježeno političkim podjelama. Uspostava NATO baze dovest će do nemira, prosvjeda i povećane polarizacije u društvu.
Napetosti na Balkanu uvijek su osjetljive. NATO baza će u takvom okviru destabilizirati mirovne napore i omesti gospodarsku suradnju u jugoistočnoj Europi.
Smatramo da se Hrvatska mora usredotočiti na suradnju sa susjedima kroz postojeće okvire, razvijajući miroljubivu suradnju bez potrebe stranih trupa na našem tlu.
Mi u SRP-u smatramo da će NATO baza u Puli biti višestruka šteta, kako za Pulu i Istru tako i za međunarodni položaj Hrvatske. Posljedice takve odluke bit će narušavanje hrvatskog suvereniteta, militarizacija Jadrana i rizik od domaće i regionalne nestabilnosti. Hrvatska može doprinositi međunarodnom miru i sigurnosti, a da ne bude domaćin baze koja će dodatno destabilizirati Europu i naštetiti njezinim nacionalnim interesima.
Na kraju, smatramo da, umjesto vojnog rješenja, diplomacija i miroljubiva suradnja trebaju ostati u fokusu za osiguranje mira i stabilnosti u Europi.
Također, smatramo i da Ministarstvo obrane RH, dokle god nije dužno dobiti privolu od građana određenog područja, odnosno lokalnih vlasti, oko vojnog rasporeda i objekata koje kontrolira, ipak bi trebalo uzeti u obzir sve faktore koje smo naveli pri tako važnim odlukama koje mogu imati ozbiljne i vrlo negativne posljedice za sve nas.
Najava o prepuštanju dijela pulskog aerodroma NATO-u, je početak nečega na čemu se neće stati. Zabrinjavajuće je što previše ljudi na odgovornim položajima kaže da o tome ne zna ništa ili su načuli.
Narod se umiruje i dijele „apaurini“ formulacijom za naivne – „neće biti ništa“ – ili da će buka na obuci pilota biti „zanemariva“.
Ovim potezom se Hrvatska još dublje uvlači u sukobe koji NATO vodi po svijetu za interese onih koji njome upravljaju, a protiv interesa naroda.
Hrvatska je u ovom trenutku protiv svojih interesa uključena u sukob Zapada s Ruskom Federacijom, od koje nije bila ničim izazvana niti ugrožena. Svojim dosadašnjim postupcima ona se već zbog toga nalazi na popisu od 46 ruskih neprijatelja, čime je postala potencijalna meta u slučaju daljnje eskalacije. Dodjeljivanjem dijela pulskog aerodroma, Hrvatska svoju percepciju neprijatelja samo produbljuje.
Hrvati, iako slavenski narod, su se u oba svjetska rata borili na frontu hiljadu kilometara udaljenom od svoje domovine protiv Rusa, također Slavena, za interese svojih osvajača, Germana. Vrijeme je da prestanemo s tom udvorničkom praksom.
Dosadašnje kritike onih koji se protive toj ideji uglavnom su se odnosile na nekompatibilnost vojne baze i turističke privrede u bližoj i daljnjoj okolini, ali ona, koliko god bila objektivna, je zanemariva u odnosu na sigurnosnu štetu koju si time činimo.
https://www.regionalexpress.hr/site/more/srp-zabrinut-zbog-najave-ustupanja-dijela-pulskog-aerodroma-nato-u
GO SRP Pula
24. rujna 2024.
Il giorno 2 lug 2025, alle ore 10:08, Coord. Naz. per la Jugoslavia ha scritto su JUGOINFO:[srpskohrvatski / italiano]A servizio della NATO oppure no1) A servizio della NATO: Croazia, Montenegro, Slovenia...2) Anti-NATO demonstracije u Hagu i Kopru (NKPJ, SRP)