[srpskohrvatski / deutsch / english / français / italiano]
A 60 ANNI DALLA PRIMA CONFERENZA DEI PAESI NON-ALLINEATI
0) Linkovi i kratke vesti / Collegamenti e brevi / Links und briefe Nachrichten
1) A Belgrado, i 60 anni dalla fondazione del Movimento Paesi non allineati (Euronews/ANSA, 11/10/2021)
2) Commemorative summit to mark the 60th Anniversary of the Non-Aligned Movement in Belgrade
3) Živadin Jovanović, Speech held at the Forum "NAM Talks", The Museum of African Arts, September 2nd, 2021: UN MOUVEMENT DE NON-ALIGNEMENT EST ENCORE NÉCESSAIRE AUJOURD’HUI / EINE BEWEGUNG FÜR BLOCKFREIHEIT IST AUCH HEUTE NOCH NOTWENDIG / A MOVEMENT FOR NON-ALIGNMENT IS STILL NECESSARY TODAY / ПОЛИТИКА И ЦИЉЕВИ ПОКРЕТА НЕСВРСТАНИХ ЗЕМАЉА АКТУЕЛНИ СУ И ПОТРЕБНИ И ДАНАС / UN MOVIMENTO PER IL NON-ALLINEAMENTO E' NECESSARIO ANCORA OGGI
4) НЕСВРСТАНИ СЕ НА ЈЕСЕН ВРАЋАЈУ У БЕОГРАД (Изјава Живадина Јовановића, 03. 05. 2021.) / Dichiarazione di Zivadin Jovanovic, 3 maggio 2021
=== 0: LINKS E BREVI ===
CUBA CONFERMA L'IMPEGNO CON IL MOVIMENTO DEI NON ALLINEATI (Prensa Latina 12.10.2021)
Cuba ha confermato oggi il suo impegno nel Movimento dei Non Allineati (MNA), che celebra nella capitale serba il 60° anniversario della sua fondazione. Sul suo account Twitter, il Ministro degli Esteri, Bruno Rodríguez, ha ricordato la celebrazione, sei decenni fa, del primo vertice del Movimento.
РАДЕ ДРОБАЦ, потпредседник Београдског Форума За Свет Равноправних: ПРИНЦИПИ НА КОЈИМА ЈЕ ФОРМИРАН ПОКРЕТ НЕСВРСТАНИХ СУ И ДАНАС АКТУЕЛНИ (уторак, 12 октобар 2021)
ЖИВАДИН ЈОВАНОВИЋ - ИЗЈАВА ЗА ТВ КУРИР (12 октобар 2021)
https://www.beoforum.rs/komentari-beogradskog-foruma-za-svet-ravnopravnih/1233-ivadin-jovanovi-izjava-za-tv-kurir.html
На питање новинара ТВ Курира чега се Приштина највише боји, Живадин Јовановић је одговорио да се Приштина највише боји што је већина човечанства опредељена за поштовање принципа суверенитета и територијалног интегритета, а против сепаратизма. То је дошло до изражаја и на Самиту Несврстаних земаља у Београду, поводом 60-те годишњице од оснивања покрета.
https://www.beoforum.rs/komentari-beogradskog-foruma-za-svet-ravnopravnih/1233-ivadin-jovanovi-izjava-za-tv-kurir.html
На питање новинара ТВ Курира чега се Приштина највише боји, Живадин Јовановић је одговорио да се Приштина највише боји што је већина човечанства опредељена за поштовање принципа суверенитета и територијалног интегритета, а против сепаратизма. То је дошло до изражаја и на Самиту Несврстаних земаља у Београду, поводом 60-те годишњице од оснивања покрета.
TRAD. AUTOMATICA: Zivadin Jovanovic - Dichiarazione per TV Kurir (12 ottobre 2021)
Quando è stato chiesto dai giornalisti di TV Kurir di cosa ha più paura Pristina, Zivadin Jovanovic ha risposto che Pristina ha più paura che la maggioranza dell'umanità sia determinata a rispettare i principi di sovranità e integrità territoriale, e contro il separatismo. Lo si è espresso anche al Vertice dei Paesi Non Allineati a Belgrado, in occasione del 60° anniversario della fondazione del movimento.
Quando è stato chiesto dai giornalisti di TV Kurir di cosa ha più paura Pristina, Zivadin Jovanovic ha risposto che Pristina ha più paura che la maggioranza dell'umanità sia determinata a rispettare i principi di sovranità e integrità territoriale, e contro il separatismo. Lo si è espresso anche al Vertice dei Paesi Non Allineati a Belgrado, in occasione del 60° anniversario della fondazione del movimento.
ЖИВАДИН ЈОВАНОВИЋ, некадашњи шеф Југословенске дипломатије: САВЕСТ ЧОВЕЧАНСТВА (Вести, 15. и 16. мај 2021.)
DIE »DRITTE WELT« SPRICHT. VOR 65 JAHREN TRAFEN SICH 29 STAATEN ZUR »BANDUNG-KONFERENZ« (Knut Mellenthin, junge Welt (Berlin), 18.04.2020 / Geschichte / Seite 15)
https://www.jungewelt.de/artikel/376710.antikolonialismus-die-dritte-welt-spricht.html
https://www.jungewelt.de/artikel/376710.antikolonialismus-die-dritte-welt-spricht.html
=== 1 ===
A Belgrado, i 60 anni dalla fondazione del Movimento Paesi non allineati
Euronews – Agenzie: ANSA – 11/10/2021
A Belgrado, in una atmosfera tra revival e nostalgia, si è aperto stamane un summit celebrativo per i 60 anni dalla fondazione del Movimento dei Non allineati, la cui prima conferenza costitutiva si tenne a inizio settembre 1961 nella capitale serba e dell'allora Jugoslavia socialista
Ai lavori, che proseguiranno martedì, partecipano delegazioni di oltre 100 Paesi, in larga parte provenienti da Africa, Asia e America Latina. Sono presenti una quarantina fra premier, ministri degli Esteri e inviati speciali: fra gli altri il ministro degli Esteri russo Serghiei Lavrov, il cui paese dallo scorso luglio ha lo status di osservatore nel Movimento; il ministro degli Esteri turco Mevlut Cavusoglu; il presidente del Ghana Nana Akufo Ado; il figlio del defunto leader egiziano Nasser, uno dei fondatori del Movimento dei Non allineati insieme ai leader jugoslavo Tito, all'indonesiano Sukarno, indiano Nehru e ghanese Nkrumah.
A presiedere il summit sono la Serbia, che ha anch'essa lo status di osservatore, e l'Azerbaigian, che detiene la presidenza di turno del movimento. In apertura dei lavori sono intervenuti il presidente serbo Aleksandar Vucic e il collega azero Ilham Alijev in videocollegamento da Baku. Un messaggio di saluto è stato inviato anche dal segretario generale dell'Onu Antonio Guterres, anch'egli in collegamento video. In sala è presente fra gli altri il presidente dell'Assemblea generale delle Nazioni Unite, Abdullah Shahid.
In parallelo al vertice si tiene a Belgrado un Business Forum con l'obiettivo principale di favorire contatti di imprese e gruppi serbi con i vari Paesi partecipanti al fine di stimolare gli investimenti.
Il movimento dei Non allineati nacque per il desiderio di numerosi Paesi in via di sviluppo, usciti da poco dal processo di decolonizzazione, di non optare per nessuno dei due blocchi militari protagonisti della Guerra Fredda , e di delineare un approccio alternativo e indipendente in politica estera.
Obiettivi basilari erano il proseguimento della decolonizzazione, il mantenimento della pace, l'affermazione della sovranità degli Stati, la tolleranza, l'uguaglianza, lo sviluppo economico e sociale, la lotta alla povertà. Principi questi validi ancora oggi, arricchiti dalle nuove sfide del multilateralismo, della lotta ai cambiamenti climatici, della protezione dell'ambiente, dello sviluppo scientifico e tecnologico. Dai 25 Paesi che si riunirono a Belgrado 60 anni fa - oggi sono 120 gli Stati che fanno parte dei Non allineati - una ventina hanno lo status di osservatori.
=== 2 ===
Source: Current Concerns (Zeit-Fragen), CH, no.30, 4 January, 2022
https://www.zeit-fragen.ch/en/archives/2021/no-30-4-january-2022/60-years-after-the-belgrade-non-aligned-movement-conference.htmlCommemorative summit to mark the 60th Anniversary of the Non-Aligned Movement in Belgrade
ef. Largely unnoticed by Western media, the official commemorative summit on the 60th anniversary of the Non-Aligned Movement took place in Belgrade on 11 and 12 October 2021.
The Non-Aligned Movement had been launched in September 1961 at the invitation of the then President of Yugoslavia Josip Broz Tito. It was founded together with the then Presidents of India, Indonesia and Egypt Javaharlal Nehru, Sukarno and Gamal Abdal Nasser: a “third force between East and West” with the goals of decolonisation and the prohibition of weapons of mass destruction.
Today, 120 member countries belong to this movement, as well as 17 observer countries. The observers include all the former Yugoslav republics except Slovenia and Northern Macedonia, as well as Argentina, Brazil, China, Ukraine and Russia. The Non-Aligned Movement is the largest group of states in the world after the UN. More than 100 member countries and 9 international organisations participated in this summit with high-ranking state representatives. The Serbian President Alexandar Vučić stated in his speech: “The future of equals is the direction in which this movement has moved. This is not just a question of the interests of the countries, but one of the important civilizational movements forward” To the delight of the participants, he also referred to an old African proverb: “If you want to walk fast, walk alone. But if you want to walk far, walk together.”
UN Secretary-General António Guterres praised the movement “as a forum for consultation and cooperation that consistently promotes peace, cooperation and friendship”. As a cornerstone of the global multilateral system, he said, it is as needed today as it was 60 years ago.The Non-Aligned Movement had been launched in September 1961 at the invitation of the then President of Yugoslavia Josip Broz Tito. It was founded together with the then Presidents of India, Indonesia and Egypt Javaharlal Nehru, Sukarno and Gamal Abdal Nasser: a “third force between East and West” with the goals of decolonisation and the prohibition of weapons of mass destruction.
Today, 120 member countries belong to this movement, as well as 17 observer countries. The observers include all the former Yugoslav republics except Slovenia and Northern Macedonia, as well as Argentina, Brazil, China, Ukraine and Russia. The Non-Aligned Movement is the largest group of states in the world after the UN. More than 100 member countries and 9 international organisations participated in this summit with high-ranking state representatives. The Serbian President Alexandar Vučić stated in his speech: “The future of equals is the direction in which this movement has moved. This is not just a question of the interests of the countries, but one of the important civilizational movements forward” To the delight of the participants, he also referred to an old African proverb: “If you want to walk fast, walk alone. But if you want to walk far, walk together.”
Several heads of state and government clearly criticised the accumulation of COVID-19 vaccines by the rich Western countries and called for more solidarity and fairer distribution.
Recently, Serbian Foreign Minister Nikola Selaković had visited Lebanon, Zimbabwe, Zambia, Kenya, Angola, Namibia, Egypt and Jordan. He either donated or pledged to donate COVID-19 vaccines to most of these countries.
=== 3 ===
In occasione dell'apertura della mostra "Il mondo non-allineato" – al Muzej afričke umetnosti (Museo dell'Arte Africana - MAU) di Belgrado, fino a fine dicembre – lo scorso 2 settembre si è tenuta una giornata di studio sul Movimento dei Non-Allineati la cui nascita avveniva proprio a Belgrado, su impulso essenziale di Josip Broz Tito, 60 anni fa.
Tra gli interventi, segnaliamo in particolare quello di Zivadin Jovanović, ex Ministro degli Esteri jugoslavo ed attualmente presidente del Београдски форум за свет равноправних / Forum di Belgrado per un Mondo di Eguali
VIDEO: https://www.youtube.com/watch?v=YI-7KPAxVew&t=7639s
СНАГА НЕСВРСТАНИХ
"Печат" БРОЈ 684 (08/10/2021)
Tra gli interventi, segnaliamo in particolare quello di Zivadin Jovanović, ex Ministro degli Esteri jugoslavo ed attualmente presidente del Београдски форум за свет равноправних / Forum di Belgrado per un Mondo di Eguali
VIDEO: https://www.youtube.com/watch?v=YI-7KPAxVew&t=7639s
---
En français:
UN MOUVEMENT DE NON-ALIGNEMENT EST ENCORE NÉCESSAIRE AUJOURD’HUI
par Živadin Jovanović (Conférence lors du forum «NAM Talks», Musée d’art africain, Belgrade, 2 septembre 2021) +
SOMMET COMMÉMORATIF DU 60E ANNIVERSAIRE DU MOUVEMENT DES PAYS NON-ALIGNÉS À BELGRADE
Auf Deutsch:
EINE BEWEGUNG FÜR BLOCKFREIHEIT IST AUCH HEUTE NOCH NOTWENDIG
von Živadin Jovanović (Vortrag auf dem Forum «NAM Talks», Museum für Afrikanische Kunst, Belgrad, 2. September 2021) +GEDENK-GIPFEL ZUM 60. JAHRESTAG DER BEWEGUNG DER BLOCKFREIEN IN BELGRAD
---
Current Concerns (Zeit-Fragen), CH, no.30, 4 January, 2022
60 years after the Belgrade Non-Aligned Movement conference
A MOVEMENT FOR NON-ALIGNMENT IS STILL NECESSARY TODAY*
by Živadin Jovanović
A MOVEMENT FOR NON-ALIGNMENT IS STILL NECESSARY TODAY*
by Živadin Jovanović
cc. This year, Serbia joins 119 states in celebrating the 60th anniversary of the Non-Aligned Movement (NAM).
In the run-up to the official commemorative summit (see box), on 2 September 2021, the “Non-Aligned Movement Talks” took place in Belgrade. The organiser of this forum was the Belgrade Museum of African Art (MAA). Participants included high-ranking diplomats (ambassadors), scholars from a number of European countries, including the UK and Austria, historians, students and the general public.
On the occasion of this Forum, the President of the “Belgrade Forum for a World of Equals” and former Foreign Minister of the Federal Republic of Yugoslavia Živadin Jovanović gave a remarkable lecture on the topic of the II Panel “Diplomacy of Non-Aligned Yugoslavia”, which we document in the following.
In the run-up to the official commemorative summit (see box), on 2 September 2021, the “Non-Aligned Movement Talks” took place in Belgrade. The organiser of this forum was the Belgrade Museum of African Art (MAA). Participants included high-ranking diplomats (ambassadors), scholars from a number of European countries, including the UK and Austria, historians, students and the general public.
On the occasion of this Forum, the President of the “Belgrade Forum for a World of Equals” and former Foreign Minister of the Federal Republic of Yugoslavia Živadin Jovanović gave a remarkable lecture on the topic of the II Panel “Diplomacy of Non-Aligned Yugoslavia”, which we document in the following.
On 11 and 12 October 2021, Belgrade will be the gathering place for high representatives of non-aligned countries to mark the 60th anniversary of the First Summit of the Non-Aligned Movement held on 1 to 6 September 1961.
Non-Aligned Movement 1961 and 2021
At that time, the Movement had 25 members and today it counts 120 members. Serbia preserves the tradition of fruitful cooperation with non-aligned countries, deep mutual respect and trust, and strives to renew and strengthen its friendships under the current new conditions, regardless of the fact that today it has the status of an observer. These days, Belgrade will again be the place from which a joint call will be sent to the “conscience of humanity” of those who are most responsible for the future of humanity, to ensure peace, tolerance, dialogue and a peaceful coexistence. If 60 years ago a message was sent from Belgrade stating that a bloc confrontation is not inevitable, in the coming days we can send an invitation for – dialogue and tolerance instead of a new alignment and tension.
Non-alignment in foreign policy and self-government in domestic politics were the two pillars of Yugoslavia’s strategy after the Second World War, according to which it was identified and recognised equally in the West, East, North and South. Its economic growth rate was among the highest in the world (after Japan), and education and health care were free. The example of Yugoslavia was at the same time inspiring for the newly liberated and developing countries and questionable for the bloc countries of the East and the West. Today, Serbia emphasises independence, military neutrality and the pursuit of good relations with all important factors in international relations.
In addition to India, Egypt and Indonesia, Yugoslavia is most responsible for the establishment and political profiling of the Non-Aligned Movement.
Non-alignment in foreign policy and self-government in domestic politics were the two pillars of Yugoslavia’s strategy after the Second World War, according to which it was identified and recognised equally in the West, East, North and South. Its economic growth rate was among the highest in the world (after Japan), and education and health care were free. The example of Yugoslavia was at the same time inspiring for the newly liberated and developing countries and questionable for the bloc countries of the East and the West. Today, Serbia emphasises independence, military neutrality and the pursuit of good relations with all important factors in international relations.
In addition to India, Egypt and Indonesia, Yugoslavia is most responsible for the establishment and political profiling of the Non-Aligned Movement.
Yugoslavia and its diplomacy were accepted with great respect and trust
Non-alignment gave Yugoslavia and its diplomacy renewed strength and a lot of space for action on the international stage, for the development of bilateral relations and for strengthening its international reputation and position. Many doors were open to Yugoslav diplomacy because it represented one of the country-leaders of the NAM and adhered to clear principles. She was ready to help others in many fields, from security and defence, through health and nutrition, to education and training of personnel. Her partners were convinced that Yugoslavia respected equality, mutual benefit and, in particular, that it did not interfere in the internal affairs of other countries. That is why Yugoslavia and its diplomacy were accepted with great respect and trust.
President Josip Broz Tito was a sought-after and welcome interlocutor and guest in all parts of the world, and Belgrade became a major centre for diplomatic activities in all major fields, from politics and security to trade, development, finance and culture. Belgrade was visited not only by the leaders of non-aligned and neighbouring countries, but also by the presidents and monarchs of the USA, the USSR, Great Britain, Germany, the Netherlands, Belgium, Scandinavian and many other countries. Yugoslavia was the initiator of coordinated activities of neutral and non-aligned European countries for the construction and establishment of the European Security and Cooperation System (CSCE-OSCE).
In the newly liberated countries, Yugoslav diplomats were practically allowed to choose what they needed, from basic working conditions to concessions for Yugoslav companies in economic areas that were of strategic importance such as oil or the most sought-after mineral resources. Under those conditions, the cooperation depended more on its credit potential and the capacity of the enterprise in the field of investments, construction and industry to accept large projects and jobs, than on any obstacles, preconceptions or reservations of the clients. Of course, Yugoslav companies were able to withstand even the fiercest competition in tenders for projects financed by world financial institutions.
President Josip Broz Tito was a sought-after and welcome interlocutor and guest in all parts of the world, and Belgrade became a major centre for diplomatic activities in all major fields, from politics and security to trade, development, finance and culture. Belgrade was visited not only by the leaders of non-aligned and neighbouring countries, but also by the presidents and monarchs of the USA, the USSR, Great Britain, Germany, the Netherlands, Belgium, Scandinavian and many other countries. Yugoslavia was the initiator of coordinated activities of neutral and non-aligned European countries for the construction and establishment of the European Security and Cooperation System (CSCE-OSCE).
In the newly liberated countries, Yugoslav diplomats were practically allowed to choose what they needed, from basic working conditions to concessions for Yugoslav companies in economic areas that were of strategic importance such as oil or the most sought-after mineral resources. Under those conditions, the cooperation depended more on its credit potential and the capacity of the enterprise in the field of investments, construction and industry to accept large projects and jobs, than on any obstacles, preconceptions or reservations of the clients. Of course, Yugoslav companies were able to withstand even the fiercest competition in tenders for projects financed by world financial institutions.
Call to dialogue and easing of tensions – also topical today
The NAM has been engaged in many important fields. Considering the reality at the time, the most important has been the struggle for peace, prevention of a nuclear conflict and global confrontation, in general. In this regard noteworthy is the appeal that the participants of the first NAM summit in Belgrade addressed to the leaders of the two superpowers – USA and USSR – calling them to dialogue and easing of tensions. Is it not valuable today too?
The strategy of the NAM encompassed the strife to conclude decolonisation, prevention of neo-colonialism, defence against the pressures of military-political and ideological blocs, as well as the acceleration of socio-economic development. Strengthening the mutual cooperation of the non-aligned countries, known as the South-South cooperation, accelerated the economic and political emancipation of the non-aligned countries and gave Yugoslavia, as a more developed developing country, the opportunity to take advantage of its knowledge and technologies.
The strategy of the NAM encompassed the strife to conclude decolonisation, prevention of neo-colonialism, defence against the pressures of military-political and ideological blocs, as well as the acceleration of socio-economic development. Strengthening the mutual cooperation of the non-aligned countries, known as the South-South cooperation, accelerated the economic and political emancipation of the non-aligned countries and gave Yugoslavia, as a more developed developing country, the opportunity to take advantage of its knowledge and technologies.
Yugoslavia’s achievements as a reliable partner
The non-aligned countries accepted Yugoslavia as the most reliable partner in economic development, strengthening the achieved independence and the democratisation of international relations through the UN system. Sometimes the expectations from Yugoslavia were unrealistic and even idealistic. There were, for example, such requests from some non-aligned countries for Yugoslavia to take over the management of large abandoned naval bases of former colonial metropolises. Yugoslavia, among other things, chaired the group of 17 non-aligned countries assigned to oversee Namibia’s independence process, and initiated the establishment of the Non-Aligned New Agencies Pool.
Thanks to the founding of the NAM and its decades-old operation as an independent factor on the international scene, the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (SFRY) gained a large number of close friends and reliable partners. Cooperation and coordinated activities of the Movement within the UN, and in multilateral activities in general, proved to be especially effective. It was not just a “voting machine” but a strong and unavoidable organism with many new and courageous initiatives that even the most powerful powers could not ignore. That is why the Movement was able to make a great contribution to the democratisation of the work of the UN, as well as international relations as a whole. The assessments and positions of the Yugoslav diplomacy on important international issues and ways of resolving them were received with great respect and in most cases, supported and accepted.
Having been more developed than most developing countries, with a highly developed construction, hydro-construction, machine tool, food production, and pharmaceutical industry, together with other capabilities, the Yugoslav economy, with the support of an ever agile and highly professional diplomacy, was able to provide new markets, sources of raw materials, engagements in the fields of science, technology, education and mass media. Yugoslavia and its diplomacy also played the role of a bridge between developing countries and the developed world, Europe in particular.
Thanks to the founding of the NAM and its decades-old operation as an independent factor on the international scene, the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (SFRY) gained a large number of close friends and reliable partners. Cooperation and coordinated activities of the Movement within the UN, and in multilateral activities in general, proved to be especially effective. It was not just a “voting machine” but a strong and unavoidable organism with many new and courageous initiatives that even the most powerful powers could not ignore. That is why the Movement was able to make a great contribution to the democratisation of the work of the UN, as well as international relations as a whole. The assessments and positions of the Yugoslav diplomacy on important international issues and ways of resolving them were received with great respect and in most cases, supported and accepted.
Having been more developed than most developing countries, with a highly developed construction, hydro-construction, machine tool, food production, and pharmaceutical industry, together with other capabilities, the Yugoslav economy, with the support of an ever agile and highly professional diplomacy, was able to provide new markets, sources of raw materials, engagements in the fields of science, technology, education and mass media. Yugoslavia and its diplomacy also played the role of a bridge between developing countries and the developed world, Europe in particular.
Notable projects in Latin America and Africa
Over the past decades, the Yugoslav construction industry has accomplished many respectable projects. Just a single company form Belgrade, Energoprojekt, built a water system known as Chira-Piura in Peru, worth about USD 1.4 billion, which changed the region’s appearance and contributed to its long-term development. The same company built in Kenya two hydroelectric power plants on the Tana River, water and sewage systems in Nairobi and Thika, conference halls, housing estates in Lusaka (Zambia), Harare (Zimbabwe), Accra (Ghana). In several African countries, the Zemun Polje Seed Institute, Belgrade, has developed the production of corn seeds adapted to African climatic conditions, thus helping to solve the problem of nutrition. There are many similar examples of other highly regarded Yugoslav companies with implemented strategic projects around the world. Yugoslav companies have made a great contribution to solving one of the most important problems of African countries – irrigation and water supply (Kenya, Tunisia, Libya, Angola).
Yugoslavia was a widely accepted partner for cooperation in the fields of security, defence and the military industry. Many newly liberated countries were ready to equip themselves with military equipment, weapons, clothing and footwear from Yugoslavia, and thousands of officers and experts were educated and trained at military academies and other institutions in Serbia and other former Yugoslav republics.
Yugoslavia was a widely accepted partner for cooperation in the fields of security, defence and the military industry. Many newly liberated countries were ready to equip themselves with military equipment, weapons, clothing and footwear from Yugoslavia, and thousands of officers and experts were educated and trained at military academies and other institutions in Serbia and other former Yugoslav republics.
Nineties: Sanctions against Yugoslavia – Diplomacy under difficult conditions
In the 1990s, FR Yugoslavia was under sanctions that have not been recorded in the recent history of international relations, with depleted foreign exchange reserves, no foreign trade, no access to international financial institutions. One of the tasks of the Yugoslav diplomacy was to secure the collection of debts from partners among the non-aligned countries in order to alleviate the lack of foreign currency at least to some extent. A colleague, the charge d’affaires of the Yugoslav embassy in an African non-aligned country, by intervening at the highest government level, secured the collection of a large debt related to completed investment projects. In the conditions of that time, it was an immense contribution to mitigating the consequences of the blockades of the Federal Republic of Yugoslavia (FRY). Following an expedited procedure, she was promoted to ambassador, about which the entire diplomatic network was informed.
This remains as an example of superior professionalism and sacrifice of the Yugoslav diplomacy under difficult conditions, but also an example of understanding and solidarity of non-aligned partners towards FR Yugoslavia (Serbia and Montenegro).
There were also cases where the Yugoslav side owed money to other non-aligned countries, which at the time of the sanctions renounced part of their claims or postponed the return of the debt for better times.
This remains as an example of superior professionalism and sacrifice of the Yugoslav diplomacy under difficult conditions, but also an example of understanding and solidarity of non-aligned partners towards FR Yugoslavia (Serbia and Montenegro).
There were also cases where the Yugoslav side owed money to other non-aligned countries, which at the time of the sanctions renounced part of their claims or postponed the return of the debt for better times.
An active commitment to peace, dialogue and coexistence is also urgently needed today
Under conditions when the non-aligned countries were heavily pressured by the blocs to choose between one or the other ideology and system of socio-economic organisation, the NAM decided on the principles of active peaceful coexistence as the essence and basis of its strategy. This included the freedom to choose the development path of the internal socio-economic system while respecting the specificities of every country individually, i.e., that the diversity of ideologies and paths of development must not be a reason to interfere in the internal affairs or violate the principle of sovereign equality. Ready-made recipes for political and economic systems were not accepted, coming from either the East or the West. It is not superfluous to ask oneself what the state is today regarding the respect for specificities and the freedom of choice of internal development paths, the non-interference in internal affairs under any pretext.
If in those years, as far as Yugoslavia is concerned, from 1948 onwards, we fought for the independent regulation of political and social relations, despite accusations of revisionism, what has changed in our consciousness if after 5 October 2000, the ambassadors of the so-called “Quint” (USA, UK, Germany, France, Italy) call on Serbian leaders and dictate to them who can and who cannot be a member of the new government, and decide what is important for the government and what is not?! If in the years of self-governance and non-alignment we had the Korčula Summer School1, where in our “democracy” is there something akin to that school today? Or, perhaps, we should all believe that today’s system of liberal, multinational corporate capitalism is perfect, so that any thought of change is unnecessary!
Occasionally, I meet foreign researchers, historians and analysts who are interested whether there is literature in Belgrade on non-alignment and self-governance in any of the world’s languages. It is clear that none of them are interested in it because “they” deal with “larpurlartism”, or because they want to copy, graft, mechanically combine. Such questions come from people who have realised that the current retrograde and dehumanising liberal-capitalist system has become unsustainable, who do not believe in the effectiveness of beauticians from Davos or similar world salons, those who have the will and courage to think about a new humanly shaped system.
Thus, the Non-Aligned Movement and conference in Belgrade had the goal to stop global confrontation before it was too late, especially to prevent a global nuclear conflict, to encourage dialogue and coexistence in diversity. Are we today, 60 years after the First NAM Conference in Belgrade, free from global confrontation, new classifications, arms races, militarisation? The dangers are still our reality today; the global economic, health, security, environmental, migrant and other trends, apart from multipolarisation, are not encouraging. Nevertheless, the most important are the state of mind, consciousness and political will. We believe that the upcoming jubilee of the NAM and the large gathering in Belgrade will not take place in the format of a protocolary event, but rather as an impulse for the “largest peace movement” to raise awareness for the need of a stronger engagement by all, especially those responsible for peace, dialogue and coexistence.
If in those years, as far as Yugoslavia is concerned, from 1948 onwards, we fought for the independent regulation of political and social relations, despite accusations of revisionism, what has changed in our consciousness if after 5 October 2000, the ambassadors of the so-called “Quint” (USA, UK, Germany, France, Italy) call on Serbian leaders and dictate to them who can and who cannot be a member of the new government, and decide what is important for the government and what is not?! If in the years of self-governance and non-alignment we had the Korčula Summer School1, where in our “democracy” is there something akin to that school today? Or, perhaps, we should all believe that today’s system of liberal, multinational corporate capitalism is perfect, so that any thought of change is unnecessary!
Occasionally, I meet foreign researchers, historians and analysts who are interested whether there is literature in Belgrade on non-alignment and self-governance in any of the world’s languages. It is clear that none of them are interested in it because “they” deal with “larpurlartism”, or because they want to copy, graft, mechanically combine. Such questions come from people who have realised that the current retrograde and dehumanising liberal-capitalist system has become unsustainable, who do not believe in the effectiveness of beauticians from Davos or similar world salons, those who have the will and courage to think about a new humanly shaped system.
Thus, the Non-Aligned Movement and conference in Belgrade had the goal to stop global confrontation before it was too late, especially to prevent a global nuclear conflict, to encourage dialogue and coexistence in diversity. Are we today, 60 years after the First NAM Conference in Belgrade, free from global confrontation, new classifications, arms races, militarisation? The dangers are still our reality today; the global economic, health, security, environmental, migrant and other trends, apart from multipolarisation, are not encouraging. Nevertheless, the most important are the state of mind, consciousness and political will. We believe that the upcoming jubilee of the NAM and the large gathering in Belgrade will not take place in the format of a protocolary event, but rather as an impulse for the “largest peace movement” to raise awareness for the need of a stronger engagement by all, especially those responsible for peace, dialogue and coexistence.
Respect for the sovereignty and territorial integrity of all countries
One of the fundamental goals of the Non-Aligned Movement is to respect the sovereignty and territorial integrity of each country. Can we count how many sovereign states have been broken up in the meantime, how many nations have been torn apart, turned into national minorities, refugees, migrants? SFR Yugoslavia, the co-founder of the UN, the OSCE, the NAM, a country with a unique internal socio-economic system, self-governance and non-alignment, was broken by active action from outside and through exponents from within. It was not a spontaneous, nor a process that we can understand only by analysing the behaviour of internal role bearers. After that, the creators and executors of the geopolitics of the most powerful forces of the West, broke up the FRY, the community of Serbia and Montenegro. Now, even Serbia is too big for them, so, by force and machinations, they are trying to crush it as well. It is high time that the matter was returned to the UN Security Council, where it was from the beginning, before the development gets out of control.
Policy and goals of the Non-Alignement Movement still relevant and necessary today
The policies and goals of the Non-Aligned Movement are still relevant and needed today. The methods of the Cold War, the policy of divide and conquer, the division and classification into democratic and autocratic countries, attempts to establish new “curtains” and “walls”, gross interference in internal affairs, the ominous widening gap between rich and poor countries and people – are part of the harsh reality. The arms race today consumes USD 1.5 trillion a year. What would Afghanistan, Iraq, Syria, Libya, Yemen, Somalia and other disintegrated, devastated and ill-fated countries look like if trillions of USD were invested in development instead of destruction, would there be as many waves of mass refugees and migrants as we have today?! While the EU is still unable to agree on “quotas” for old and new refugees, it seems that someone is thinking that the Balkans, among all the other problems, should be converted into a gathering place or quarantine for these unfortunate people, women and children, whom the “coalition of the willing” forced to flee? It is clear that many of them who come have difficulties handling anything other than weapons. Who and in the name of what is forcing the Balkan countries to accept on their weak shoulders the burden of catastrophic mistakes of the richest and most powerful powers in the world?
The establishment of the movement in 1961 can also be seen as the beginning of the creation of a multipolar world. In addition to two military-political alliances and two opposing ideologies. A new force has been created that opposes divisions and confrontations and that strongly supports the principles of respect for sovereignty and territorial integrity, sovereign equality, non-interference in internal affairs, mutually beneficial cooperation, non-membership in blocs, non-acceptance of foreign military bases. Today, the process of multipolarisation of global relations is in a phase from which there is no return to the bipolar or unipolar order. The non-aligned countries have a great interest in supporting this process because it opens wide avenues for the democratisation of global relations, peace and stability, and thus for the economic and social progress of all, especially underdeveloped countries.
Belgrade is the birthplace of the Non-Aligned Movement. Celebrating the 60th anniversary of the existence and activities of the NAM is an opportunity to breathe freshness and new energy into the movement, and for Belgrade to confirm its historical role as a place where ideas of peace, dialogue and progress come from. Although Serbia is an observer in the Movement today, it inherits its most valuable achievements. That is why the NAM is still an important partner for Serbia in the sense of economic, political, scientific, technical and other forms of cooperation. It is especially important for Serbia that the vast majority of the 120 non-aligned countries supports its sovereignty and territorial integrity, and treats UN Security Council Resolution 1244 as an immutable basis for a peaceful, balanced and sustainable solution to the issue regarding the Province of Kosovo and Metohija. •
The establishment of the movement in 1961 can also be seen as the beginning of the creation of a multipolar world. In addition to two military-political alliances and two opposing ideologies. A new force has been created that opposes divisions and confrontations and that strongly supports the principles of respect for sovereignty and territorial integrity, sovereign equality, non-interference in internal affairs, mutually beneficial cooperation, non-membership in blocs, non-acceptance of foreign military bases. Today, the process of multipolarisation of global relations is in a phase from which there is no return to the bipolar or unipolar order. The non-aligned countries have a great interest in supporting this process because it opens wide avenues for the democratisation of global relations, peace and stability, and thus for the economic and social progress of all, especially underdeveloped countries.
Belgrade is the birthplace of the Non-Aligned Movement. Celebrating the 60th anniversary of the existence and activities of the NAM is an opportunity to breathe freshness and new energy into the movement, and for Belgrade to confirm its historical role as a place where ideas of peace, dialogue and progress come from. Although Serbia is an observer in the Movement today, it inherits its most valuable achievements. That is why the NAM is still an important partner for Serbia in the sense of economic, political, scientific, technical and other forms of cooperation. It is especially important for Serbia that the vast majority of the 120 non-aligned countries supports its sovereignty and territorial integrity, and treats UN Security Council Resolution 1244 as an immutable basis for a peaceful, balanced and sustainable solution to the issue regarding the Province of Kosovo and Metohija. •
* Speech held at the Forum "NAM Talks", The Museum of African Arts, September 2nd, 2021.
1 Between 1963 and 1974, critical intellectuals from East and West met on the island of Korčula for an annual “summer school”. Transcending the borders of the Cold War, the summer school was a place of exchange and the search for a political perspective in the sense of a “humanistic socialism”. The organisers were a group of Yugoslavian philosophers and social scientists who published the journal Praxis. (Editor’s note)
(Translation from Serbian to English Mirko Lukovic)
---
Живадин Јовановић: 60 година од Београдске конференције несврстаних
Излагање на форуму „Разговори о Покрету несврставања“
Београд ће 11. и 12. октобра 2021. бити место окупљања високих представника несврстаних земаља који ће обележити 60. годишњицу Првог самита Покрета несврставања, одржаног од 1. до 6. септембра 1961. Тада је Покрет бројао 25, а данас броји 120 чланица. Србија чува традицију плодне сарадње с несврстаним земљама, дубоко међусобно поштовање и поверење и настоји да обнови и ојача пријатељство у новим условима, без обзира на то што је данас у статусу посматрача. Београд ће ових дана поново бити место из којег ће кренути заједнички позив „савести човечанства“, онима који су најодговорнији за будућност човечанства, да се обезбеде мир, попуштање, дијалог и мирољубива коегзистенција. Ако је пре 60 година из Београда кренула порука да блоковска конфронтација није неизбежна, наредних дана може кренути позив – партнерство уместо неповерења.
*** I: Партнерство уместо неповерења
"Печат" БРОЈ 683, 01/10/2021Београд ће 11. и 12. октобра 2021. бити место окупљања високих представника несврстаних земаља који ће обележити 60. годишњицу Првог самита Покрета несврставања, одржаног од 1. до 6. септембра 1961. Тада је Покрет бројао 25, а данас броји 120 чланица. Србија чува традицију плодне сарадње с несврстаним земљама, дубоко међусобно поштовање и поверење и настоји да обнови и ојача пријатељство у новим условима, без обзира на то што је данас у статусу посматрача. Београд ће ових дана поново бити место из којег ће кренути заједнички позив „савести човечанства“, онима који су најодговорнији за будућност човечанства, да се обезбеде мир, попуштање, дијалог и мирољубива коегзистенција. Ако је пре 60 година из Београда кренула порука да блоковска конфронтација није неизбежна, наредних дана може кренути позив – партнерство уместо неповерења.
Несврставање у спољној и самоуправљање у унутрашњој политици била су два стуба стратегије Југославије после Другог светског рата по којима је она била препозната и призната једнако на Западу, Истоку, Северу и Југу. Стопа њеног привредног раста била је међу највишим у свету (после Јапана), а образовање и здравствена заштита бесплатни. Пример Југославије био је истовремено инспиративан за новоослобођене и земље у развоју, и упитан за блоковски сврстане земље Истока и Запада. Данас Србија истиче независност, војну неутралност и тежњу за добрим односима са свим важнијим чиниоцима међународних односа.
СНАГА НЕСВРСТАНИХ
Поред Индије, Египта и Индонезије, Југославија је најзаслужнија за оснивање и политичко профилисање Покрета несврстаних земаља (ПНЗ).
Несврстаност је дала Југославији и њеној дипломатији нову снагу и велики простор за деловање на међународној сцени, развој билатералних односа и јачање међународног угледа и положаја. Југословенској дипломатији била су отворена многа врата јер је представљала земљу лидера ПНЗ и придржавала се јасних принципа. Била је спремна да помогне другима на многим пољима, од безбедности и одбране, преко здравства и исхране, до школовања и обуке кадрова. Њени партнери били су сигурни да Југославија поштује равноправност, узајамну корист и, нарочито, да се не меша у унутрашње послове других земаља. Због тога су Југославија и њена дипломатија прихватани с великим поштовањем и поверењем.
Председник Јосип Броз Тито био је тражен и пожељан саговорник и гост у свим деловима света, а Београд је постао велики центар дипломатских активности на свим важнијим пољима, од политике и безбедности, до трговине, развоја, финансија и културе. Београд нису посећивали само лидери несврстаних и суседних земаља већ и председници и монарси САД, СССР-а, Велике Британије, Немачке, Холандије, Белгије, скандинавских и многих других земаља. Југославија је била иницијатор координираних активности неутралних и несврстаних земаља Европе на изградњи и конституисању европског система безбедности и сарадње (КЕБС-ОЕБС).
Несврстаност је дала Југославији и њеној дипломатији нову снагу и велики простор за деловање на међународној сцени, развој билатералних односа и јачање међународног угледа и положаја. Југословенској дипломатији била су отворена многа врата јер је представљала земљу лидера ПНЗ и придржавала се јасних принципа. Била је спремна да помогне другима на многим пољима, од безбедности и одбране, преко здравства и исхране, до школовања и обуке кадрова. Њени партнери били су сигурни да Југославија поштује равноправност, узајамну корист и, нарочито, да се не меша у унутрашње послове других земаља. Због тога су Југославија и њена дипломатија прихватани с великим поштовањем и поверењем.
Председник Јосип Броз Тито био је тражен и пожељан саговорник и гост у свим деловима света, а Београд је постао велики центар дипломатских активности на свим важнијим пољима, од политике и безбедности, до трговине, развоја, финансија и културе. Београд нису посећивали само лидери несврстаних и суседних земаља већ и председници и монарси САД, СССР-а, Велике Британије, Немачке, Холандије, Белгије, скандинавских и многих других земаља. Југославија је била иницијатор координираних активности неутралних и несврстаних земаља Европе на изградњи и конституисању европског система безбедности и сарадње (КЕБС-ОЕБС).
БОРБА ЗА МИР И РАЗВОЈ
У новоослобођеним земљама југословенским дипломатама било је омогућено практично да бирају шта им је потребно, од основних услова за рад до концесија за југословенска предузећа у привредним областима од стратешког значаја као што су, на пример, извори нафте или најтраженијих минерала. У тим условима сарадња је више зависила од њених кредитних способности и капацитета оперативе у области инвестиција, грађевинарства и индустрије да прихвате велике пројекте и послове, него од било каквих препрека, предубеђења или резервисаности наручилаца. Разуме се, југословенске фирме биле су способне да издрже и најоштрију конкуренцију у такмичењима на тендерима за пројекте које су финансирале светске финансијске институције.
ПНЗ је био ангажован у многим правцима. Најважнији правац представљала је борба за мир, спречавање глобалног нуклеарног конфликта и попуштање. У том правцу значајан је посебан документ-позив који су учесници Самита у Београду упутили лидерима две суперсиле – САД и СССР – на дијалог и попуштање напетости.
Стратегија ПНЗ обухватала је борбу за окончање деколонизације, спречавање неоколонијализма, одбрану од притисака војнополитичких и идеолошких блокова, као и за убрзани социјално-економски развој. Јачање међусобне сарадње несврстаних земаља, познате као сарадња Југ-Југ, поспешило је њихову економску и политичку еманципацију а Југославији, као развијенијој земљи у развоју, дало могућност коришћења предности у знању и технологијама.
Несврстане земље прихватале су Југославију као најпоузданијег партнера у економском развоју, јачању постигнуте независности и демократизацији међународних односа преко система УН. Понекад су очекивања од Југославије била нереална, па чак и идеалистичка. Било је, на пример, и таквих захтева појединих држава да Југославија преузме управљање великим напуштеним војнопоморским базама бивших колонијалних метропола. Југославија је, поред осталог, била председавајући групи 17 НЗ за надгледање процеса независности Намибије, покретач оснивања многих новинских агенција НЗ…
Захваљујући оснивању и деценијском деловању ПНЗ као независног фактора на међународној сцени, СФРЈ је стекла велики број блиских пријатеља и поузданих партнера. Нарочито ефикасне биле су сарадња и координиране активности Покрета у оквиру УН, као и у мултилатералним активностима уопште. Није то била само „гласачка машина“ већ снажан и незаобилазан организам с много нових и храбрих иницијатива које ни најмоћније силе нису могле игнорисати. Зато је Покрет дао велики допринос демократизацији рада УН, као и међународних односа у целини. Оцене и ставови југословенске дипломатије о важним међународним питањима и путевима њиховог решавања примани су с великим поштовањем и, у највећем броју случајева, подржавани и прихватани.
ПНЗ је био ангажован у многим правцима. Најважнији правац представљала је борба за мир, спречавање глобалног нуклеарног конфликта и попуштање. У том правцу значајан је посебан документ-позив који су учесници Самита у Београду упутили лидерима две суперсиле – САД и СССР – на дијалог и попуштање напетости.
Стратегија ПНЗ обухватала је борбу за окончање деколонизације, спречавање неоколонијализма, одбрану од притисака војнополитичких и идеолошких блокова, као и за убрзани социјално-економски развој. Јачање међусобне сарадње несврстаних земаља, познате као сарадња Југ-Југ, поспешило је њихову економску и политичку еманципацију а Југославији, као развијенијој земљи у развоју, дало могућност коришћења предности у знању и технологијама.
Несврстане земље прихватале су Југославију као најпоузданијег партнера у економском развоју, јачању постигнуте независности и демократизацији међународних односа преко система УН. Понекад су очекивања од Југославије била нереална, па чак и идеалистичка. Било је, на пример, и таквих захтева појединих држава да Југославија преузме управљање великим напуштеним војнопоморским базама бивших колонијалних метропола. Југославија је, поред осталог, била председавајући групи 17 НЗ за надгледање процеса независности Намибије, покретач оснивања многих новинских агенција НЗ…
Захваљујући оснивању и деценијском деловању ПНЗ као независног фактора на међународној сцени, СФРЈ је стекла велики број блиских пријатеља и поузданих партнера. Нарочито ефикасне биле су сарадња и координиране активности Покрета у оквиру УН, као и у мултилатералним активностима уопште. Није то била само „гласачка машина“ већ снажан и незаобилазан организам с много нових и храбрих иницијатива које ни најмоћније силе нису могле игнорисати. Зато је Покрет дао велики допринос демократизацији рада УН, као и међународних односа у целини. Оцене и ставови југословенске дипломатије о важним међународним питањима и путевима њиховог решавања примани су с великим поштовањем и, у највећем броју случајева, подржавани и прихватани.
ПРОЈЕКТИ ВРЕДНИ ПОШТОВАЊА
Као развијенија од већине земаља у развоју, са изразито развијеним грађевинарством, хидроградњом, индустријом машина алатљика, производњом хране, фармацеутском индустријом и другим капацитетима, југословенска привреда је, уз подршку увек агилне и високопрофесионалне дипломатије, обезбеђивала нова тржишта, изворе сировина, велики простор за ангажовање у области науке, технологија, образовања, медија за масовно комуницирање. Југославија и њена дипломатија имале су и улогу моста између земаља у развоју и развијеног дела света, посебно између земаља у развоју и Европе.
Током протеклих деценија југословенско грађевинарство остварило је многе пројекте вредне поштовања. Само једна београдска компанија, „Енергопројект“, изградила је водосистем познат као „Ћира-Пјура“ (Chira-Piura) у Перуу, вредности око 1,4 милијарде УСД који је изменио изглед региона и допринео његовом дугорочном развоју. Иста компанија изградила је у Кенији две хидроелектране на реци Тани, водовод и канализацију у Најробију и Тики, конференцијске дворане, стамбена насеља у Лусаки (Замбија), Харареу (Зимбабвеу), Акри (Гана).
У више афричких земаља Институт за семена „Земун Поље“ развио је производњу семена кукуруза прилагођеног афричким климатским условима, помажући на тај начин решавање проблема исхране. Много је сличних примера, других југословенских фирми с врхунском репутацијом и реализованим стратешким пројектима широм света. Југословенска предузећа пружила су велики допринос решавању једног од најважнијих проблема афричких земаља – наводњавања и водоснабдевања (Кенија, Тунис, Либија, Ангола).
Југославија је била широко прихваћен партнер у сарадњу у области безбедности, одбране и војне индустрије. Многе новоослобођене земље спремно су се опремале војном техником, наоружањем, одећом и обућом из Југославије, на хиљаде официрских кадрова и стручњака школовало се и усавршавало на војним академијама и у другим установама у Србији и другим бившим југословенским републикама.
САНКЦИЈЕ И САРАДЊА
Током протеклих деценија југословенско грађевинарство остварило је многе пројекте вредне поштовања. Само једна београдска компанија, „Енергопројект“, изградила је водосистем познат као „Ћира-Пјура“ (Chira-Piura) у Перуу, вредности око 1,4 милијарде УСД који је изменио изглед региона и допринео његовом дугорочном развоју. Иста компанија изградила је у Кенији две хидроелектране на реци Тани, водовод и канализацију у Најробију и Тики, конференцијске дворане, стамбена насеља у Лусаки (Замбија), Харареу (Зимбабвеу), Акри (Гана).
У више афричких земаља Институт за семена „Земун Поље“ развио је производњу семена кукуруза прилагођеног афричким климатским условима, помажући на тај начин решавање проблема исхране. Много је сличних примера, других југословенских фирми с врхунском репутацијом и реализованим стратешким пројектима широм света. Југословенска предузећа пружила су велики допринос решавању једног од најважнијих проблема афричких земаља – наводњавања и водоснабдевања (Кенија, Тунис, Либија, Ангола).
Југославија је била широко прихваћен партнер у сарадњу у области безбедности, одбране и војне индустрије. Многе новоослобођене земље спремно су се опремале војном техником, наоружањем, одећом и обућом из Југославије, на хиљаде официрских кадрова и стручњака школовало се и усавршавало на војним академијама и у другим установама у Србији и другим бившим југословенским републикама.
САНКЦИЈЕ И САРАДЊА
Деведесетих година прошлог века СР Југославија је била под санкцијама какве нису забележене у новијој историји међународних односа, с испражњеним девизним резервама, без спољнотрговинске размене, без приступа међународним финансијским институцијама.
Један од задатака југословенске дипломатије био је – да обезбеди наплату дуговања партнера из несврстаних земаља како би се бар до извесне мере ублажио недостатак девизних средстава. Колегиница, први секретар, отправница послова југословенске амбасаде у једној афричкој чланици покрета несврстаних, интервенцијом на врху, обезбедила је наплату великог дуговања за извршене инвестиционе радове. Био је то, у тадашњим условима, огроман допринос ублажавању последица блокаде СРЈ. По убрзаној процедури унапређена је за амбасадорку, о чему је обавештена цела дипломатска мрежа.
Тај случај остаје као пример врхунског професионализма и пожртвованости југословенске дипломатије у тешким условима, али и пример разумевања и солидарности несврстаних партнера према СР Југославији (Србија и Црна Гора). Било је и случајева да је југословенска страна дуговала другим несврстаним земљама, које су се у време санкција одрицале дела својих потраживања или враћање дуга одлагале за боља времена.
Један од задатака југословенске дипломатије био је – да обезбеди наплату дуговања партнера из несврстаних земаља како би се бар до извесне мере ублажио недостатак девизних средстава. Колегиница, први секретар, отправница послова југословенске амбасаде у једној афричкој чланици покрета несврстаних, интервенцијом на врху, обезбедила је наплату великог дуговања за извршене инвестиционе радове. Био је то, у тадашњим условима, огроман допринос ублажавању последица блокаде СРЈ. По убрзаној процедури унапређена је за амбасадорку, о чему је обавештена цела дипломатска мрежа.
Тај случај остаје као пример врхунског професионализма и пожртвованости југословенске дипломатије у тешким условима, али и пример разумевања и солидарности несврстаних партнера према СР Југославији (Србија и Црна Гора). Било је и случајева да је југословенска страна дуговала другим несврстаним земљама, које су се у време санкција одрицале дела својих потраживања или враћање дуга одлагале за боља времена.
*** II: Коегзистенција у различитости
"Печат" БРОЈ 684 (08/10/2021)
У условима снажних притисака блокова на несврстане земље да се определе за једну или другу идеологију и систем друштвено-економског уређења, Покрет несврставања определио се за принципе активне мирољубиве коегзистенције као суштине и основе његове стратегије. То је укључивало слободу избора пута развоја унутрашњег друштвено-економског система, уз поштовање специфичности сваке земље појединачно, односно да различитост идеологија и путева развоја не сме бити повод за мешање у унутрашње послове или нарушавање принципа суверене равноправности. Готови рецепти за политичке и економске системе нису прихватани ни с Истока, ни са Запада.
НЕОДРЖИВОСТ СИСТЕМА ИЗ ДАВОСА
Није сувишно упитати се какво је стање данас с поштовањем специфичности и слободом избора путева унутрашњег развоја, немешањем у унутрашње послове под било којим изговором?
Ако смо се тих година, што се Југославије тиче од 1948. па надаље, борили за самостално уређивање политичких и друштвених односа, упркос оптужбама за ревизионизам, шта се изменило у нашој свести ако после 5. октобра 2000. амбасадори тзв. Квинте (САД, Велика Британија, Немачка, Француска, Италија) позивају српске лидере и диктирају им ко може, а ко не може бити члан нове владе, и шта је за владу битно, а шта није?! Ако смо у годинама самоуправљања и несврставања имали Корчуланску школу, где нам је данас у „демократији“ нешто налик тој школи? Или, можда, сви треба да поверујемо да је данашњи систем либералног, мултинационалног корпоративног капитализма – савршен, па је било какво размишљање о променама излишно!
Повремено срећем стране истраживаче, историчаре и аналитичаре који се интересују да ли у Београду постоји литература о несврставању и самоуправљању на неком од светских језика. Јасно је да се нико од њих не интересује о томе зато што се бави „ларпурлартизмом“, или што жели да копира, калеми, механички комбинује. Таква питања долазе од људи који су схватили да је садашњи ретроградни и дехуманизирајући либерално-капиталистички систем постао неодржив, а који не верују у делотворност козметичара из Давоса или из сличних светских салона. То су они који имају воље и храбрости да размишљају о новом, људски обликованом систему.
Ако смо се тих година, што се Југославије тиче од 1948. па надаље, борили за самостално уређивање политичких и друштвених односа, упркос оптужбама за ревизионизам, шта се изменило у нашој свести ако после 5. октобра 2000. амбасадори тзв. Квинте (САД, Велика Британија, Немачка, Француска, Италија) позивају српске лидере и диктирају им ко може, а ко не може бити члан нове владе, и шта је за владу битно, а шта није?! Ако смо у годинама самоуправљања и несврставања имали Корчуланску школу, где нам је данас у „демократији“ нешто налик тој школи? Или, можда, сви треба да поверујемо да је данашњи систем либералног, мултинационалног корпоративног капитализма – савршен, па је било какво размишљање о променама излишно!
Повремено срећем стране истраживаче, историчаре и аналитичаре који се интересују да ли у Београду постоји литература о несврставању и самоуправљању на неком од светских језика. Јасно је да се нико од њих не интересује о томе зато што се бави „ларпурлартизмом“, или што жели да копира, калеми, механички комбинује. Таква питања долазе од људи који су схватили да је садашњи ретроградни и дехуманизирајући либерално-капиталистички систем постао неодржив, а који не верују у делотворност козметичара из Давоса или из сличних светских салона. То су они који имају воље и храбрости да размишљају о новом, људски обликованом систему.
СУВЕРЕНИТЕТ И СУДБИНА ЈУГОСЛАВИЈЕ
Дакле, Покрет несврстаних и конференција у Београду имали су за циљ да глобалну конфронтацију зауставе пре него што постане касно, посебно да спрече глобални нуклеарни сукоб, да се охрабре дијалог и коегзистенција у различитости. Да ли смо данас, 60 година после Прве конференције ПНЗ у Београду, ослобођени глобалне конфронтације, нових сврставања, трке у наоружању, милитаризације? Опасности су и данас наша стварност, а глобални економски, здравствени, безбедносни, еколошки, мигрантски и други трендови, осим мултиполаризације, нису охрабрујући.
Ипак, важније од свега је стање духа, свести и политичке воље. Предстојећи јубилеј ПНЗ и велико окупљање у Београду, верујемо, неће протећи у формату протоколарног дешавања већ као импулс да „највећи мировни покрет“ на глобалном нивоу подигне свест о нужности снажнијег ангажовања свих, а посебно најодговорнијих за мир, дијалог и коегзистенцију.
Један од основних циљева Покрета несврстаних земаља је поштовање суверенитета и територијалног интегритета сваке земље. Можемо ли пребројати колико је суверених држава разбијено у међувремену, колико је народа исцепкано, претворено у националне мањине, избеглице, мигранте?
СФР Југославија, оснивач УН, ОЕБС-а, ПНЗ, земља јединственог унутрашњег друштвено-економског система, самоуправљања и несврставања, разбијена је активним деловањем споља и посредством експонената изнутра. То није био спонтани, нити процес који можемо разумети само анализом понашања носилаца унутрашњих улога.
Након тога, креатори и егзекутори геополитике најмоћнијих сила Запада разбили су и СРЈ, заједницу Србије и Црне Горе. Сада им је и Србије превелика па, силом и махинацијама, настоје и њу да издробе. Крајње је време да се ствар врати на колосек Савета безбедности УН, где је отпочетка био, пре него што се развој отргне сваке контроле.
Ипак, важније од свега је стање духа, свести и политичке воље. Предстојећи јубилеј ПНЗ и велико окупљање у Београду, верујемо, неће протећи у формату протоколарног дешавања већ као импулс да „највећи мировни покрет“ на глобалном нивоу подигне свест о нужности снажнијег ангажовања свих, а посебно најодговорнијих за мир, дијалог и коегзистенцију.
Један од основних циљева Покрета несврстаних земаља је поштовање суверенитета и територијалног интегритета сваке земље. Можемо ли пребројати колико је суверених држава разбијено у међувремену, колико је народа исцепкано, претворено у националне мањине, избеглице, мигранте?
СФР Југославија, оснивач УН, ОЕБС-а, ПНЗ, земља јединственог унутрашњег друштвено-економског система, самоуправљања и несврставања, разбијена је активним деловањем споља и посредством експонената изнутра. То није био спонтани, нити процес који можемо разумети само анализом понашања носилаца унутрашњих улога.
Након тога, креатори и егзекутори геополитике најмоћнијих сила Запада разбили су и СРЈ, заједницу Србије и Црне Горе. Сада им је и Србије превелика па, силом и махинацијама, настоје и њу да издробе. Крајње је време да се ствар врати на колосек Савета безбедности УН, где је отпочетка био, пре него што се развој отргне сваке контроле.
ЗИДОВИ И МИГРАЦИЈЕ
Политика и циљеви Покрета несврстаних земаља актуелни су и потребни и данас. Методе Хладног рата, политика подели па владај, поделе и сврставања на демократске и аутократске земље, покушаји успостављања нових „завеса“ и „зидова“, грубо мешање у унутрашње послове, злослутни раст јаза између богатих и сиромашних земаља и људи – део су грубе стварности.
Трка у наоружању данас узима 1,5 трилиона америчких долара годишње. Како би изгледали Авганистан, Ирак, Сирија, Либија, Јемен, Сомалија и низ других расточених, разорених и унесрећених земаља да су трилиони долара, уместо у разарања, инвестирани у развој, да ли би било толиких таласа масовних избеглица и миграната какве данас имамо?!
Док ЕУ и даље не може да се договори око „квота“ за старе и за нове избеглице, изгледа да се некоме врти у глави да би Балкан, поред свих других проблема, требало претворити у сабиралиште или карантин за те унесрећене људе, жене и децу које је „коалиција вољних“ приморала на бекство? Јасно је да с њима долазе и многи који, осим оружјем, тешко рукују било којом другом справом. Ко и уме чега приморава земље Балкана да на своја слаба плећа примају терет катастрофалних грешака најбогатијих и најмоћнијих сила света?
ПОЧЕТАК СТВАРАЊА МУЛТИПОЛАРНОГ СВЕТА
Трка у наоружању данас узима 1,5 трилиона америчких долара годишње. Како би изгледали Авганистан, Ирак, Сирија, Либија, Јемен, Сомалија и низ других расточених, разорених и унесрећених земаља да су трилиони долара, уместо у разарања, инвестирани у развој, да ли би било толиких таласа масовних избеглица и миграната какве данас имамо?!
Док ЕУ и даље не може да се договори око „квота“ за старе и за нове избеглице, изгледа да се некоме врти у глави да би Балкан, поред свих других проблема, требало претворити у сабиралиште или карантин за те унесрећене људе, жене и децу које је „коалиција вољних“ приморала на бекство? Јасно је да с њима долазе и многи који, осим оружјем, тешко рукују било којом другом справом. Ко и уме чега приморава земље Балкана да на своја слаба плећа примају терет катастрофалних грешака најбогатијих и најмоћнијих сила света?
ПОЧЕТАК СТВАРАЊА МУЛТИПОЛАРНОГ СВЕТА
Конституисање покрета 1961. године може се посматрати и као почетак стварања мултиполарног света. Поред два војнополитичка савеза и две супротстављене идеологије, створена је нова снага која је против подела и конфронтација и која снажно подржава принципе поштовања суверенитета и територијалног интегритета, суверене равноправности, немешања у унутрашње послове, обострано корисне сарадње, неприпадања блоковима, неприхватања страних војних база. Данас је процес мултиполаризације глобалних односа у фази без повратка на биполарни или униполарни поредак. Несврстане земље имају огроман интерес да тај процес подрже јер он отвара широке авеније за демократизацију глобалних односа, мир и стабилност, а тиме и за привредни и друштвени напредак свих, а посебно недовољно развијених земаља.
Београд је место рођења Покрета несврстаних. Обележавање јубилеја 60 година постојања и деловања ПНЗ је прилика да се покрету удахну свежина и нова енергија, а за Београд да потврди своју историјску улогу места одакле крећу идеје мира, дијалога и напретка. Иако је Србија данас посматрач у Покрету, она баштини његове највредније тековине. Зато је ПНЗ за Србију и данас важан партнер у економској, политичкој, научнотехничкој и другим видовима сарадње. За Србију је посебно значајно то што већина од 120 чланица покрета подржава њен суверенитет и територијални интегритет, а Резолуцију СБ УН 1244 третира као незаменљиву основу за мирно, уравнотежено и одрживо решење питања Покрајине Косово и Метохија.
Београд је место рођења Покрета несврстаних. Обележавање јубилеја 60 година постојања и деловања ПНЗ је прилика да се покрету удахну свежина и нова енергија, а за Београд да потврди своју историјску улогу места одакле крећу идеје мира, дијалога и напретка. Иако је Србија данас посматрач у Покрету, она баштини његове највредније тековине. Зато је ПНЗ за Србију и данас важан партнер у економској, политичкој, научнотехничкој и другим видовима сарадње. За Србију је посебно значајно то што већина од 120 чланица покрета подржава њен суверенитет и територијални интегритет, а Резолуцију СБ УН 1244 третира као незаменљиву основу за мирно, уравнотежено и одрживо решење питања Покрајине Косово и Метохија.
--- TRADUZIONE (fonte:
Nelle condizioni di forte pressione dei blocchi sui paesi non allineati per optare per l'una o l'altra ideologia e sistema di organizzazione socio-economica, il Movimento dei Non Allineati ha optato per i principi della convivenza pacifica attiva come essenza e base della sua strategia . Ciò includeva la libertà di scegliere il percorso di sviluppo del sistema socio-economico interno, nel rispetto delle specificità di ciascun paese individualmente, vale a dire che la diversità delle ideologie e dei percorsi di sviluppo non deve essere un motivo per interferire negli affari interni o violare il principio di uguaglianza sovrana. Le ricette già pronte per i sistemi politici ed economici non erano accettate né dall'Oriente né dall'Occidente.
INSOSTENIBILITA' DEL SISTEMA DAVOS
Non è superfluo chiedersi qual è la situazione oggi rispetto alla specificità e alla libertà di scelta dei percorsi di sviluppo interno, non ingerenza negli affari interni sotto qualsiasi pretesto? Se in quegli anni, per quanto riguarda la Jugoslavia, dal 1948 in poi, ci siamo battuti per una regolamentazione indipendente dei rapporti politici e sociali, nonostante le accuse di revisionismo, cosa è cambiato nella nostra coscienza se dopo il 5 ottobre 2000, i cosiddetti ambasciatori. Quinte (USA, Gran Bretagna, Germania, Francia, Italia) chiama i leader serbi e detta loro chi può e chi non può essere un membro del nuovo governo, e cosa è importante per il governo e cosa no?! Se avessimo avuto la scuola di Korčula negli anni dell'autogoverno e del non allineamento, dove c'è oggi nella nostra "democrazia" qualcosa di simile a quella scuola? O, forse, dovremmo tutti credere che l'odierno sistema di capitalismo corporativo liberale e multinazionale sia perfetto, quindi non è necessario pensare al cambiamento! Di tanto in tanto, incontro ricercatori, storici e analisti stranieri interessati a sapere se a Belgrado ci sia letteratura sul non allineamento e sull'autogoverno in una qualsiasi delle lingue del mondo. È chiaro che nessuno di loro se ne interessa perché si tratta di "larpurlartismo", o perché vuole copiare, innestare, combinare meccanicamente. Tali domande provengono da persone che si sono rese conto che l'attuale sistema liberal-capitalista retrogrado e disumanizzante è diventato insostenibile e che non credono nell'efficacia delle estetiste di Davos o dei saloni mondiali simili. Questi sono quelli che hanno la volontà e il coraggio di pensare a un nuovo sistema a forma umana.
SOVRANITÀ E DESTINO DELLA IUGOSLAVIA
Così, il Movimento dei Paesi Non Allineati e le conferenze di Belgrado miravano a fermare il confronto globale prima che fosse troppo tardi, soprattutto per prevenire un conflitto nucleare globale, per incoraggiare il dialogo e la convivenza nella diversità. Siamo oggi, a 60 anni dalla Prima Conferenza PNZ di Belgrado, liberi dal confronto globale, dalle nuove classificazioni, dalla corsa agli armamenti, dalla militarizzazione? I pericoli sono ancora la nostra realtà oggi e le tendenze economiche, sanitarie, di sicurezza, ambientali, migratorie e di altro tipo, a parte la multipolarizzazione, non sono incoraggianti. Tuttavia, più importante di tutto è lo stato d'animo, la coscienza e la volontà politica. Crediamo che il prossimo giubileo della PNZ e il grande raduno a Belgrado non si svolgeranno nel formato di un evento protocollare, ma come un impulso per il "più grande movimento per la pace" per sensibilizzare sulla necessità di un maggiore impegno di tutti, specialmente i responsabili della pace, del dialogo e della convivenza. Uno degli obiettivi fondamentali del Movimento dei Paesi Non Allineati è il rispetto della sovranità e dell'integrità territoriale di ogni Paese. Possiamo contare quanti stati sovrani nel frattempo sono stati smembrati, quanti popoli sono stati dilaniati, trasformati in minoranze nazionali, rifugiati, migranti? SFR Jugoslavia, il fondatore dell'ONU, dell'OSCE, della PNZ, un paese di un sistema socio-economico interno unificato, autogoverno e non allineamento, è stato rotto da un'azione attiva dall'esterno e attraverso espositori dall'interno. Non è stato un processo spontaneo, né un processo che possiamo comprendere solo analizzando il comportamento dei titolari di ruoli interni. Successivamente, i creatori e gli esecutori della geopolitica delle forze più potenti dell'Occidente hanno sciolto la FRY, la comunità di Serbia e Montenegro. Ora, la Serbia è troppo grande per loro, quindi, con la forza e le macchinazioni, stanno cercando di schiacciarla anche loro. È giunto il momento che la cosa torni a kolosek del Consiglio di sicurezza dell'ONU, dove si trovava fin dall'inizio, prima che lo sviluppo sfuggisse a qualsiasi controllo.
MURI E MIGRAZIONI
Le politiche e gli obiettivi del Movimento dei Paesi Non Allineati sono ancora attuali e necessari oggi. I metodi della Guerra Fredda, la politica di divisione e dominio, le divisioni e le classificazioni in paesi democratici e autocratici, tentativi di stabilire nuove "cortine" e "muri", grossolane ingerenze negli affari interni, l'inquietante crescita del divario tra ricchi e paesi e persone poveri - fanno parte della dura realtà. La corsa agli armamenti oggi costa 1,5 trilioni di dollari all'anno. Come sarebbero l'Afghanistan, l'Iraq, la Siria, la Libia, lo Yemen, la Somalia e altri paesi disintegrati, devastati e infelici se trilioni di dollari fossero investiti nello sviluppo invece che nella distruzione, ci sarebbero tante ondate di rifugiati e migranti di massa quante ne abbiamo oggi ?!! Mentre l'UE non è ancora in grado di accordarsi su "quote" per vecchi e nuovi rifugiati, sembra che qualcuno stia pensando che i Balcani, tra tutti gli altri problemi, dovrebbero essere trasformati in un luogo di ritrovo o quarantena per queste sfortunate persone, donne e bambini .che la "coalizione dei volenterosi" ha costretto a fuggire? È chiaro che vengono con loro molti che, a parte le armi, hanno difficoltà a maneggiare qualsiasi altro dispositivo. Chissà cosa costringe i paesi dei Balcani ad assumersi sulle loro deboli spalle il fardello degli errori catastrofici delle potenze più ricche e potenti del mondo?
L'INIZIO DELLA CREAZIONE DEL MONDO MULTIPOLARE
La costituzione del movimento nel 1961 può essere vista anche come l'inizio della creazione di un mondo multipolare. Oltre a due alleanze politico-militari e a due ideologie contrapposte, è stata creata una nuova forza che si oppone a divisioni e scontri e sostiene con forza i principi di rispetto della sovranità e integrità territoriale, uguaglianza sovrana, non ingerenza negli affari interni, cooperazione reciprocamente vantaggiosa , non appartenenza a blocchi e non accettazione di basi militari straniere. Oggi il processo di multipolarizzazione delle relazioni globali è in una fase di non ritorno all'ordine bipolare o unipolare. I paesi non allineati hanno un enorme interesse a sostenere questo processo perché apre ampie strade per la democratizzazione delle relazioni globali, della pace e della stabilità, e quindi per il progresso economico e sociale di tutti, specialmente dei paesi sottosviluppati. Belgrado è la culla del Movimento dei Non Allineati. La celebrazione del 60° anniversario di esistenza e attività della PNZ è un'occasione per infondere freschezza e nuova energia al movimento e per Belgrado di confermare il suo ruolo storico di luogo da cui provengono idee di pace, dialogo e progresso. Sebbene la Serbia sia oggi un osservatore nel Movimento, ne eredita i risultati più preziosi. Ecco perché PNZ è ancora un partner importante per la Serbia nella cooperazione economica, politica, scientifica e tecnica e di altro tipo. È particolarmente importante per la Serbia che la maggioranza dei 120 membri del movimento sostenga la sua sovranità e integrità territoriale e consideri la risoluzione 1244 del Consiglio di sicurezza delle Nazioni Unite una base insostituibile per una soluzione pacifica, equilibrata e sostenibile alla questione della provincia del Kosovo e Metohija.
=== 4 ===
Dichiarazione di Zivadin Jovanović – di seguito, la traduzione automatizzata google:
Изјава председника Београдског форума за свет равноправни, Живадина Јовановића, за дневни лист „Политика“, 03. 05. 2021.
[SLIKA: Лидери чланица Покрета несврстаних у Београду 1961. године (Фото Музеј историје Југославије)]
Покрет несврстаних земаља ове године обележава шест деценија постојања, а Београд би тим поводом требало да опет буде домаћин једне конференције као што је то био у септембру 1961. године. План државног руководства Србије јесте да организује скуп у другој половини октобра, рачунајући да ће тада епидемијска ситуација у свету, а поготово у нашој земљи, бити знатно релаксиранија. Идеја је да то буде конференција на нивоу министара спољних послова, на које би били позвани представници 120 држава чланица Покрета несврстаних, као и оних које су, као и Србија, у статусу посматрача, а којих је 25 укупно.
... Бивши дипломата Живадин Јовановић, наводи да Србија треба да обележи овај велики јубилеј јер јој је то дужност као „родног места” Покрета несврстаних. Поред тога, истиче Јовановић за наш лист, Србија на тај начин опет може да афирмише Београд као место одакле се лансирају идеје за нови век, нови поредак, за мултиполарност, равноправност, за ближу сарадњу земаља с приближно истим интересима.
Обележавању 60 година од оснивања несврстаних прикључио се и Институт за међународну политику и привреду, из кога је иначе потекла сама идеја о оснивању овог покрета, будући да је институт некада био везан за председника СФРЈ Јосипа Броза Тита. Директор института проф. др Бранислав Ђорђевић каже да је при крају рад на међународном зборнику на тему Покрета несврстаних у коме ће бити прилози више од 20 аутора из несврстаних земаља, биће организован скуп на којем ће учествовати амбасадори несврстаних земаља акредитованих у Београду, а припрема се и виртуелна изложба. „Институт има много грађе која се односи на Покрет несврстаних. То су књиге из земље и иностранства које су објављиване о Покрету несврстаних, од Београдске конференције па надаље”, каже Ђорђевић за „Политику”. И проф. Ђорђевић и бивши шеф југословенске дипломатије Живадин Јовановић сматрају да би Србији било од користи да је пуноправни члан Покрета несврстаних.
Признајући да је пристрасан као „заљубљеник” у Покрет несврстаних, Јовановић указује да је могућност организовања скупа поводом 60 година од оснивачке конференције – прилика и предност коју не би требало пропустити. „Тај покрет данас обједињава скоро две трећине држава чланица УН, неке од њих су растуће моћи и економије, а две су чланице БРИКСА – Индија и Јужна Африка. Кина је редовно посматрач у Покрету несврстаних. То је наслеђе позитивног карактера које много значи за афирмацију Србије на глобалном плану”, указује он и истиче да је битно да свих тих 120 земаља једино Србију, од свих бивших република СФРЈ, препознају као баштиника традиције несврстаних земаља.
Од великог значаја за Србију је и то што је први од пет основних принципа несврстаних – поштовање суверенитета и територијалног интегритета свих земаља. „Мислим да много несврстаних земаља, па и других, имају проблеме са сепаратизмом, активним или притајеним. Србија може да добије велику подршку у својој борби за очување легитимних права над КиМ”, истиче Јовановић.
Указује и да су данас међународни односи на прекретници, исто као почетком шездесетих. Подсећа на ондашњу доминантну поделу на тзв. слободни свет и свет иза „гвоздене завесе” и оцењује да су и данас сличне поделе и конфронтације у глобалним односима. Председник САД Џозеф Бајден данас говори о „алијанси демократија” (савезу демократских земаља), за разлику, ваљда, од ауторитарних система – првенствено Русије и Кине. „Србија мора да гледа унапред и да види да ће пре или касније бити суочена с питањем – јесте ли демократија или ауторитарни режим”, напомиње он.
Између несврстаних свакако постоје и проблеми, понекад дође и до сукоба, додаје Јовановић, али у покрету који има две трећине држава света мора се претпоставити да није баш све идеално и да се не слажу у сваком питању. Али је у принципу то организација где има највише сагласности око суверенитета, територијалног интегритета, око равноправности, немешања у унутрашње послове, око слободе избора самосталног пута развоја.
Извор: https://www.politika.rs/scc/clanak/478168/Nesvrstani-se-na-jesen-vracaju-u-Beograd
--- TRADUZIONE AUTOMATICA:
I non allineati torneranno a Belgrado in autunno
Dichiarazione del presidente del Forum di Belgrado per un mondo uguale, Zivadin Jovanovic, per il quotidiano "Politika", 3 maggio 2021.
Il Movimento dei Non Allineati segna i sei decenni di esistenza quest'anno e Belgrado dovrebbe nuovamente ospitare una conferenza in quell'occasione, come ha fatto nel settembre 1961. Il piano della leadership statale della Serbia è quello di organizzare un raduno nella seconda metà di ottobre, calcolando che poi la situazione epidemica nel mondo, e soprattutto nel nostro Paese, sarà molto più rilassata. L'idea è che si tratti di una conferenza a livello di ministri degli esteri, alla quale sarebbero invitati i rappresentanti di 120 Stati membri del Movimento dei Non Allineati, nonché coloro che, come la Serbia, hanno lo status di osservatore, di cui esistono 25 in totale.
... L'ex diplomatico Zivadin Jovanovic afferma che la Serbia dovrebbe celebrare questo grande giubileo perché è suo dovere di "luogo di nascita" del Movimento dei Non Allineati. Inoltre, sottolinea Jovanovic per il nostro documento, in questo modo la Serbia può affermare ancora una volta Belgrado come luogo in cui vengono lanciate idee per un nuovo secolo, un nuovo ordine, per multipolarità, uguaglianza, per una più stretta cooperazione di paesi con circa gli stessi interessi. .
Anche l'Istituto per la politica e l'economia internazionale si è unito alla celebrazione del 60 ° anniversario della fondazione dei non allineati, da cui è nata l'idea stessa di fondare questo movimento, poiché l'istituto era un tempo collegato al presidente di SFRY Josip Broz Tito. Direttore dell'istituto prof. Il dottor Branislav Djordjevic afferma che il lavoro sull'antologia internazionale sul movimento dei non allineati è in fase di completamento, a cui contribuiranno più di 20 autori di paesi non allineati, sarà organizzato un incontro con la partecipazione di ambasciatori di non allineati paesi accreditati a Belgrado, ed è in preparazione una mostra virtuale. "L'istituto ha molto materiale relativo al Movimento dei Non Allineati. "Sono libri dal Paese e dall'estero che sono stati pubblicati sul Movimento dei Non Allineati, dalla Conferenza di Belgrado in poi", ha detto Djordjevic a "Politika". E il prof.Djordjevic e l'ex capo della diplomazia jugoslava, Zivadin Jovanovic, ritengono che sarebbe utile per la Serbia essere un membro a pieno titolo del Movimento dei non allineati.
Riconoscendo di essere di parte come "amante" del Movimento dei Non Allineati, Jovanović sottolinea che la possibilità di organizzare un raduno in occasione del 60 ° anniversario della conferenza di fondazione è un'opportunità e un vantaggio da non perdere. "Oggi, questo movimento unisce quasi due terzi degli Stati membri delle Nazioni Unite, alcuni di loro sono potenze ed economie in crescita, e due sono membri dei BRICS: India e Sud Africa. La Cina è un osservatore regolare nel Movimento dei non allineati. È un'eredità di carattere positivo che significa molto per l'affermazione della Serbia a livello globale ", sottolinea e sottolinea che è importante che tutti quei 120 paesi riconoscano solo la Serbia, tra tutte le ex repubbliche di SFRY, come l'erede della tradizione dei paesi non allineati.
È anche di grande importanza per la Serbia che sia il primo dei cinque principi fondamentali dei non allineati: il rispetto per la sovranità e l'integrità territoriale di tutti i paesi. "Penso che molti paesi non allineati, e anche altri, abbiano problemi con il separatismo, attivo o nascosto. "La Serbia può ottenere un grande sostegno nella sua lotta per preservare i diritti legittimi su Kosovo e Metohija", sottolinea Jovanovic.
Sottolinea inoltre che le relazioni internazionali sono oggi a un punto di svolta, proprio come nei primi anni '60. Ricorda la divisione allora dominante nel cosiddetto il mondo libero e il mondo dietro la "cortina di ferro" e stima che ci siano divisioni e confronti simili nelle relazioni globali anche oggi. Oggi, il presidente degli Stati Uniti, Joseph Biden, parla di "alleanza delle democrazie" (alleanza di paesi democratici), a differenza, immagino, dei sistemi autoritari - principalmente Russia e Cina. "La Serbia deve guardare avanti e vedere che prima o poi si troverà di fronte alla domanda: sei una democrazia o un regime autoritario", ha osservato.
Ci sono certamente problemi tra i non allineati, a volte ci sono conflitti, aggiunge Jovanović, ma in un movimento che ha due terzi dei paesi del mondo, bisogna partire dal presupposto che non tutto è ideale e che non sono d'accordo su ogni questione. Ma in linea di principio, è un'organizzazione dove c'è il massimo accordo sulla sovranità, integrità territoriale, sull'uguaglianza, sulla non interferenza negli affari interni, sulla libertà di scegliere un percorso di sviluppo indipendente.
Fonte : https://www.politika.rs/scc/clanak/478168/Nesvrstani-se-na-jesen-vracaju-u-Beograd